Benim yerim belli: Edebiyat.

Sağda solda boşuna aramayın beni.
Köşelerde, bir şehrin dar sokaklarında beni aramaya çıkmayın.
Oralarda bulamazsınız beni. Oralarda değil benim varlığım.

Çok yakınınızda dolaşıyor ve yaşıyorum.
Kalbinize yakın bir noktada duruşumu koruyorum.

Edebiyatta arayın beni. Şiirde arayın detaylarımı. Mektupların özlem dolu satırlarında arayın bendenizi.
Yazıda, kelimelerin dokusunda ve sözcüklerin kokusunda arayın beni.

Ben sadeyim. Yapmacık değilim.
Ben şu, bu, o değilim. Ben olduğum gibiyim.
Ben öcü değilim. Canavar filan değilim.
Ben meselci’yim. Şiire de, edebiyata her an aşık olan.

Açık bir insanım. Herkese saygım var, insan oldukları için.
İnsanlar arasında ayrım yapmam, insan kaldıkları sürece.

Herkesle bir masada oturabilirim. Korkum yok. İnsanlara dair hiçbir çekincem yok.
İçimle barışığım. Hayatla arkadaşım.
Yüreğimle asırladır dostum. Yüreğim, dostluğumdan memnun.

Gizlim saklım yok. Doğal yaşarım. Doğayı çiçek çiçek kucaklarım.
Mor dağlardan vaz geçmem. Yükselmeyi önemserim.
Yerdeki karıncaya sevgilerimi sunarım.


Benim adresim belli: Edebiyat.

Edebiyat, can damarım. Evim. Sesim soluğum. Kendimi rahat ifade edişim.
Kendimi sağlam buluşum.
Kendimi gerekli gördüğüm sarsılmaz diyardır edebiyat.

Edebiyatsız, şiirsiz eksik yaşarım.
Edebiyatın büyülü dünyası olmadığı zaman kayıplardayım.

Şiirin büyülü havası olmadığı zaman sallantıdayım.
Şiirin olmadığı meskende yokum. Hiç yokum.
Şiir yoksa, beni yok sayın.


Benim kimliğim belli: Edebiyat.

Edebiyatla içli dışlıyım. Kitaplarla aram kötü değil.
Kütüphanelerle küsmüşlüğüm olmaz. Tarihi binaları ’göz bebeğim’ bilirim.

Çocuklarla dargınlığım olmaz. Annemle kavgam olmaz.
Babamla vefasızlığım olmaz.

Değerlerime sımsıkı sarılırım.
Öykülerime kıymet veririm.
Yaşadıklarımı satır satır kaleme almaktan büyük haz duyarım.
Günlük tutarım.
Mektup yazarım.
Şiirsel konuşum.


Çünkü benim yerim, benim adresim ve benim kimliğim EDEBİYAT.
Sadece edebiyat.