Fırtınanın içinde bir gemi -geminin içinde bir sevgi,sevginin içinde ait olma isteğini düşünelim.
Niçin fırtınanın içinde gemi,geminin içinde neden sevgi,sevginin içinde ait olacak mı, olanlar mı ,olan mı olmalıydı? diye düşünelim...
Ana iki düşünceyi ele alalım; fırtına ve ait olma.
Her insanın yaşamı boyunca binlerce ,belki daha fazla fırtınası olur...
Her insanın ait olma hali ve ait olacakları olur...
Madem ki,fırtına binlerce ,belki daha fazla ,niçin gemi bir tanecikken ait olma hali bir tanecik olsun? diye düşünelim...
Güçsüz müdür ait olma, bencil midir,doymuş mudur,boğulmuş değilse ,uyanmış değilse,uyumuş mudur ait olma? diye düşünelim...
Aslında ana bir düşünce vardı "Sevgi" ama biz onun tek başına var olamadığını ,yaşayamadığını bildiğimizden; bağlıyoruz birçok şeye...
Normali budur çünkü...Ama bizler anormali bir halt sanıp gittikçe batmak üzereyiz;
Yorulmuşluğu ,güçsüzlüğü,kaybolmuşluğu,yokluğu sunanları bir halt sanıyoruz.
Kendi kendimize dahi bunu yaparken var olduğumuzu,yürüdüğümüzü sanıyoruz.
Bu sözler şimdi kulaktan ağıza ,ağızdan da kalbe inmiyorsa;yaşıyoruz-yaşatıyoruz demeyelim artık.
Çünkü insanoğlunun değişimle bir derdi yoktur; sadece onu görmeyenlerle ,fark edip de görmezlikten gelenlerle sorunu vardır.
Burada ertelediğiniz her şey hakikaten -tüm ciddiyetle bir gün sizi yok edecektir.
Bu hadiseleri yer yer fark eden her insan eyleme geçer,geçmiyorsa fark etmiyordur; çünkü ona dokunmayan yılan bin yıl da yaşar ,on bin yıl da...
Siz siz olun,asla hiçbir şeyi bir tanecikmiş gibi,görmeyin; malum fırtınalar çoktur,o bir tanecik için oluşmaz.
Sevgi de öyledir; bir tanecik için ne doğar ne ölür!

Meral Meri /Hayata Tutunamayan Harfler /Geminin Yükü