“aşk, yaradanın armağanıdır-seven yüreğe-ve o yüzdendir ki bütün aşklar kutsaldır…”

Biliyorsun, ben bu ilişkiye çok değer veriyorum. Hiç unutmuyorum seni-yaşadıklarımızı ve belki inanmayacaksın ama sabırla bekliyorum-gelecekteki cennetvari günlerimizi…”

—resimleri bende saklı bu aşkın; geçmiş, gelecek ve bugün hep sen vardın ve öyle kalacaksın…

Şimdi söyle: sensizken, yalnızlığın hangi türlüsünü kabullenir bu beden; çölde bir gül iken bu yürek, hangi yağmur bulutunun damlasına kucak açar söyler misin? Elbette seni beklemeyi Kerem’in Aslı’ya kavuşması gibi sayarım. Beni zorlayan sensiz geçen zaman iken, bilirim seversen zamanda bizden yana olacaktır. Gel(me)sende beklerim sevgilim…

…ömrüne beni layık görmüyorsan, bunu söylemelisin. İnan daha da çok severim seni. Gözlerimi sıkıca kapatıp en son senin hayalinle dalarım sonsuz uykuya. Bütün gücümü seni düşleyerek harcarken, çığlık-çığlığa haykırırım yüreğimdeki sesini. Neden mi sesin diyorum. Çünkü sen dolmuşken bu beden hangi kayaya çarpsa yine senin sesin yankılanır, doğaya ve tüm evrene…

Sana bu mektubumu aşkla yazıyorum, içi hasret dolu… Yastığımı kuşatan sayısız hayalini gerçeğe dönüştürme yolunda artık daha da güçlüyüm. Biliyorum, artık nereye gitsem, yüzümü hangi yöne çevirsem yine sen olacaksın. Bunu bilmek beni senin yüreğinde çoğullaştırıyor. Masum çocuklar gibi öyle sevgine muhtacım ki, sanırım burada biraz susmalıyım-yokluğunda gözlerim artık gözyaşlarımı taşıyamıyor da… (acaba diyorum- bu kadar sana yazıyorum da-hiç mi inanmıyorsun bana/yokluğun diyorum, ölüme denk!)

“kırık bir aşkın bedeli ayrılık olmamalı/ biraz,
Yürekte yar varsa-yarası daha fazla kanamamalı…”

…küçücüktüm seni sevdiğimde, şimdilerdeki gibi kocaman bir yürekle meydan okumuyordum dünyaya… Senin sevginle döndüğüne inanırdım bu dünyanın. Güneşin gökyüzünde süzülüşünün, yıldızların ihtişamını ve ay’ın yakamoz’la kendilerini sana gösterme çabalarına ben “aşk” derim.

Aşk kutsaldır sevgilim. Değerini bilelim/ açan her papatyada sadece seviyorum’ları toplayalım. Bırak kanımızdan yaşadığımız güzel anılar aksın/ biz yine yaşarız aşkımızı, bu yürek olduğu sürece…

—her defasında yaşamın kuytu sokaklarından sıyrılıp, zor dönemeçlerden savrularak geldim sana, hiç yanılmadım! Sana koştuğumda ben’dim- yolun sonundaysa senden fazla sen olmuşsam, bu aşktandır anla! Bütün bedenimle iman ettim bu aşkta, bilesin… Mutluluk(lar) seninle olsun/ aşkla…