KÖYDE YARIM KALAN KOYUN ÇALMA
1969 yılının yazında başımdan geçen bu olay bende derin izler bırakmıştır. O yüzden de bu olayı siz okuyucularla paylaşmayı kendimde bir zorunluluk olarak hissettim.
Köyde yaşlılarla sohbet ettiğimiz anlarda başlarından geçen birçok olayı gözlemleyerek dinlemiştim. Çoğunlukla da bizim yaylalarda diğer köylerden gelip koyun otlattıklarını, köy delikanlılarının da koyunları çalıp beraberce pişirip yediklerini söylemişlerdi. Bu olay da genelde köy delikanlıları için övünülecek bir gurur kaynağı sayılıyormuş.
Bir gün yaylaya gezmeye gitmiştim. Çevrede gezinirken ileriden bir koyun sürüsünün yaklaşmakta olduğunu gördüm. Koyun sürüsü vadilik bir yerden geçmek üzereydi. Anlatılanlar aklıma geldi, hemen bir koyun çalıp köye götürmeye karar verdim. Ne de olsa 16 yaşında olmama rağmen kendimi yetişkin bir delikanlı gibi hissediyordum.
Araziye baktım ileride çukurluk bir yer vardı, koyunlar da oradan geçmek zorundaydı. Saklanarak çukurlu olan o yere geldim, boyum üst tarafa zor yetişiyordu. Ayağımın altına biraz taş döşedim, oradan bakmaya çalıştım ama boyum yetmemişti.
Kendimce bir plan yaptım. Nasıl olsa koyunlar yamacın olduğu yerden geçecekti, ben de göremesem bile elimi uzatıp koyunun bacağından yakalayıp, çukurluk yere indirebilirdim. Çan sesleri duymaya başladım; biraz sonra koyunlar yamacın olduğu yerden geçmeye başladı. Taşların üzerine çıktım, elimi geçen sürüye doğru uzatarak birisini çekip aşağıya indirdim. Beraberce yuvarlanıp çukura indik. Aşağıya indirdim bir baktım hayvan pantolonun paçasını çekiştiriyordu. Ben o kargaşa içinde yanlışlıkla sürüde bulunan kangal cinsi köpeğin bacağını yakalayıp aşağıya indirmiştim. Can havliyle yerden taş alıp köpeğin kafasına vurdum. Köpek korkudan kaçıp gitti. Gürültüyü duyan çoban gelmiş ve bana bakıyordu. Çobana dönüp:
-Ben gezintiye çıkmıştım, köpeğiniz benim üzerime saldırdı, kafasına taş vurup kendimi zor kurtardım, dedim.
Çoban:
-Delikanlı kusura bakma bir yerinde bir şey var mı? diye sordu.
-Köpek bir yerimi ısırmadı, bir şeyim yok, diye karşılık verdim.
Bir koyun çalma olayım az daha bir faciaya dönüşebilirdi. Köpeğin bana hiçbir şey yapamamış olmasına çok sevinmiştim. Lakin koyunu çalıp köye götürebilseydim, bu olay benim için büyük bir övünç kaynağı olacaktı.
Her ne kadar yaşım 16 olsa da kendimi delikanlı gibi zannediyordum. Seneler sonra o yaşta delikanlı olunamayacağını öğrenmiştim. Lakin koyunu çalıp köye götüremediğime de çok üzülmüştüm. Bu olayı utancımdan kimseye anlatamamıştım . Şimdi utanılacak bir durum kalmadığına göre bu öykümü de yazdım.
Cemal Aydoğan - Ankara17 Kasım 2010