Geçen zaman içerisinde elbette insanlar da değişir .Kendisine rahmet olsun
Aşık Murat ÇOBANOĞLU şiirinde biz insanları ne güzel anlatmıştır. Derki;

İnsan dedikleri duvara benzer
Hele sıvaları dökülsün de gör!
Gördüğün her güzele de aldanma
Saç ağarsın bel bükülsün de gör!

Kara toprak insanları yoğurur
Vadesi geleni bir bir çağırır
Arkası kuvvetli fazla bağırır
Dostları yanından çekilsin de gör!

Çobanoğlu;Kulak ver sen sözüme
Yazılanlar mutlak gelir yüzüne
Evde bile karı bakmaz yüzüne
Hele sırtın yere yıkılsın da gör..!

Murat ÇOBANOĞLU


Geçen günler gerçekten insanı değiştirir.Saçı ağarır,beli bükülür,rengi solar,
yüzündeki çizgiler her geçen gün artar.Bu insanların yaşantısına göre kimilerinde
erken kimilerinde geç olur.Çobanoğlu’nun söylediği gibi o duvar yaşlanır,sonunda
da yıkılır.Gönlümüzde çok güzel bir yere ve değere sahip,yaşanılan aşk’ların
gösterilen sevgilerin simgesi,şiirlerimizin vazgeçilmezi gül bile zaman içerisinde
solmuyor mu?

İnsanlar için doğanın kanunu olmayan bir şey var ki oda karakter yaşlanmasıdır.
Toplum içerisinde gerek fikirleriyle gerekse menfaatleri uğruna verdiği sıkıntı-
larıyla,yapmış olduğu baskılarıyla karakterini her geçen gün yaşlandıranlar,
madden olmasa da manevi olarak insanların gözünde her geçen gün yaşlanıp
ölmüyor mu ?

İnsanlık ; Hiç bir zaman iki el,iki ayak.kaş,göz ve bunlara yön veren beyinden
ibaret olmamalıdır.İki yarım küreden oluşan taşıdığımız bu beyin ;
Adımızı yüzlerce,binlerce,milyonlarca kişinin yüreğinde,sevgi ve saygı ile
anımsanmamıza neden olursa işte o zaman biz varız.
Onun için her duvar sonunda yıkılır.Önemli olan o duvar yıkıldığı zaman duvarın
altında insanlığımızın KALMAMASI’dır…


M. Levent ÖZGEÇ
Gönül Pınarı Kitabından