Sonra tek başına gittin o şehre. O şehirde, o metropol kentte onu arayacaktın. Arayıp bulacaktın. Bulduktan sonra onu bir daha bırakmayacaktın. Ellerinden sımsıkı tutacaktın. Gözlerine sevgiyle bakacaktın onunla konuşurken. Onunla yürürken mutlulukla geleceğe adım atacaktın. Yanaklarını hiç üzmeyecektin. Canını acıtmayacaktın. Kalbini kırmayacaktın. Dinleyecektin onu efendi bir çocuk gibi. Hak verecektin yanındaki duruşuna, bozulmayan güzelliğine.


Sonra tek başına gittin bir mor dağa. O dağda sevdiğinin izini sürdün. Ağaçlara sordun onu. Börtü böceğe eşkalini anlattın. Kertenkelelere bakışlarını anlattın. Çalı çırpıya narin duruşunu anlattın. Dağla uzun süre konuştun. Onu uzun uzun anlatmaya başladın. Ağladın. Sızladın. Çocuklaştın. Aşktan bahsettin. Aşkı için dağları deleceğini de söyledin o mor dağa. O mor dağ, sadece dinledi seni. Acıdı haline. Ağlamak istedi seninle.
Sonra gökyüzüne uçtun. Beyaz bulutlara gittin. Yağmura gebe kara bulutlara sordun onu. Güneşe el salladın. Aya gülümsedin. Yarin için havalandığını, yarsız yaşamayacağını anlattın hepsine. Gece oldu, yıldızlara da içini döktün. Yıldızlar da suskun kaldı. Yıldızlar da içler acısı haline göz yaşı döktü. Yıldızlar da kaymanın ne denli zor olduğunu bir kez daha anladı acınası halini görüp.


Ve sonra sustun. Onsuz derin bir sessizliğe gömüldün. Onsuz hayata küstün. O olmadan yaşamak istemedin. Yemekten ve sudan kesildin günlerce. O gelsin diye dualara sarıldın. O gelecek diye bin bir umuda bel bağladın.
O gelmedi. O gelmek bilmedi.


O gitmişti
O çoktan gitmişti
Bir daha dönmemek üzere
O seni terk edip gitmişti



MESELCİ
05.12.2015, Mardin