Unutmaya çalışmak !.........bu mümkün değil,
o kadar hatırlatacak şahit var ki ;
işte yollar.......... yollar ve kavşaklar,
yol etrafındaki binalar, tren yolu
ve karanlık bir akşam
orada kalan kalbim, bekliyor hala
beynim ise UNUT diyor

niye eziyet edeyim ki diyorum sonra,
sen olmayan sensiz dünyamda,
zaten hep olan seninle,
yine beraber götürelim….
mümkün değil çünkü silmek seni,
dokunduğun eşyalardan,
gözlerinin izi olanlara kadar,
öyle çoksun ve çoğalıyorsun ki

beynim komutunu aldın mı ?
"RAHATSIZ ETME ARTIK", düzen bu !...

yağmurlu geçen gecenin bıraktığı ferahlık,
kapalı bir aydınlık, güne kuşlar eşlik ediyor,
seher vakti işte.!..
hey sen bulunduğun yerden,
nasıl geldin buraya,
rüyamdaydın daha yeni;
izliyordun gülümseyerek gidişimi,
sabahın 5-6’sında ne işin vardı ?
neydi seni de uyutmayan,
şimdi ise uyutan !!!

bak ellerin ellerimde kaldı,
biliyorsun ki ben sana hep mecburum,
hep öyle kalacağım..
haydi kalk sende kokla, aynı koku var havada ,
yoksa sende uyanıksın da, o yüzden mi bu koku ?

.....KAMPÜS GÜNLÜĞÜMDEN....