Yar, seni ihmal etmiyorum, etmek istemiyorum.
Sana değer veriyorum. Sana verdiğim değerleri saymak istemiyorum. Nazara bütün kalbimle inanıyorum.
Yar, seni çok seviyorum. Seni çokça sevip yüreğimi seninle dinliyorum. Seninle güzel olsun istiyorum her duygum. Seninle bir yerden bir yere gitmek istiyorum. Seninle bir lirik şiirde mısra mısra buluşmak istiyorum. Seninle bir mor dağa tırmanıp ters laleleri selamlamak istiyorum. Seninle düz bir ovada terden sırılsıksam oluncaya dek koşmak istiyorum.


Yar, sen benim gerçek dünyamsın. Sımsıkı sarıldığımsın. İkide bir özlediğimsin. Burnumda hasret hasret tütenimsin. Dupduru aşkımsın. Dilimden düşmeyen stran anlamlı şarkımsın. Farklılığıma renk katan eşsiz farkımsın. Ilıman mı ılıman iklimimsin. Coşkulu mu coşkulu denizimsin. Canan canımsın. Yaza yaza sonunu getiremediğim tertemiz romanımsın. Kıymetli mi kıymetli zamanımsın.


Yar, her zaman seninleyim. Bazen gözlerindeyim, bakışlarınla kendime yönler tayin ediyorum. Bazen varlığındayım, kokunla ayakta durmaya çalışıyorum. Senden yana zenginim. Senden yana hislerim derin. Senden yana bir şikayetim yok. Sen güzelsin ve ben güzelliğine gazelim. Birbirimize yakışıyoruz. Birbirimizi iyi tamamlıyoruz. Bir karede muhteşem duruyoruz mesela. Eksikliklerimiz yok gibi. Şükredeceğimiz zamanlarımız ise her vakit çok.


Yar, seni durmadan yazıyorum. Beyaz sayfalara, ak peçetelere, renkli ajandalara, karşıma çıkan duvarlara, göğün maviliğine, gecenin sakin hecesine, içimin her damarına yazıyorum seni. Zira seni yazmadığımda keyfim hiç yok. Seni yazmadığımda neşem yok ve yerlerde sürünüyor. Seni yazmadığımda sıkıntılarım artıyor ve içimi bin bir basıyor. Seni yazmadığımda, birçok ülkeden işgala uğruyorum.

Seni yazdığımdaysa, yeniden doğmuş gibi hissediyorum kendimi.
Seni severek yazdığımdaysa, keyfime diyecek yok, en mutlu çocuk, en neşeyle uçan kuş, gönlü en rahat şair oluyorum.




MESELCİ
27.11.2015, Mardin