Ben mutluluğun resmini gördüm üstadım...
O yanımdayken beni bir görseydiniz, hak verirdiniz.
Ben şiirini de yazdım mutluluğun.
Kulaklarıyla duyan da oldu, satır satır okuyan da...
Mutluluk O’nu gördüğümde gözlerimde yaşıyordu alev alev.
Saçlarımdan fışkırıyordu pırıl pırıl...
Aşk olup yüreğimde bitiveriyordu.
Sesini duyduğumda yere göğe sığamıyordu bedenim.
Kokusunu içime çektiğimde yenileniyordu nefesim...
Ruhuma sesleniyordu nereden olursa olsun.
Anında dile geliyordu ruhum, nerede olursam olayım...

O’na duyduğum Aşk, mutluluktu üstadım benim için...
O’nunla geçirdiğim her saniye mutluluktu.
Eli elime değdiğinde zaman duruyordu.
Teni tenime değdiğinde kanatlanıyor, gökyüzüne çıkıyordum.
Bir martı olup maviliklerde süzülüyordum günlerce, bana dokunduğunda...
Sesi dünyanın en güzel melodisiydi benim için kulaklarımda yankılanan...
O yanımdayken zaman öyle bir hızla akıyordu ki...
Oysa O’nsuz duruyor gibiydi.
Hayatımın en mutlu anları O’nunla olanlardı.
"Keşke çok daha önce rastlaşsaydık" diye çok düşündüğüm oldu.
"Her şeye rağmen geç de olsa sonunda rastladım ya O’na..." dedim sonra kendime.
O’nu tanımasaydım eksik kalacaktı hep yaşanmışlıklarım.
Bundan sonrasını düşünmüyorum bile...
O’nu tanımış olmakla bile bahtiyarım.

Ne sorduğunuzu duyuyor gibiyim üstadım...
"O da seni bu kadar çok sevdi mi?" diyorsunuz.
Sevdi üstadım...
O da sevdi beni kendince...
Bir arkadaş, bir dost, bir sevgili gibi sevdi.
Ama iyi ki benim O’nu sevdiğim gibi sevmedi.
Öyle olsaydı ölürdüm üstadım.
O kadar sevgiyi yüreğim kaldırır mıydı, bilmiyorum.
O denli sevgi ruhuma sığar mıydı?

Ben mutluluğun resmini de gördüm, şiirini de yazdım haddim olmayarak üstadım...
Affediniz lütfen, affediniz...
Saygıyla, sevgiyle...

BİR BİLSEN

Desem ki bir yudum su oldun çölüme
Bir bulut yakan kavuran güneşime
Dalgalarla savruldu da yüreğim
Ellerinde sakinleşti yine...

Yazdı mevsimlerden
Zemheri bir ayazdı
Sana dokundu da gözlerim
Hayatı sil baştan yazdı

Sustuğum her sözde vardın şimdi
Duyduğum her dile tercüman
Döndürdün başımı güzelliklere
Oldum aşılmaz bir umman…

Desem ki hoşgeldin yüreğime
Bilsen ki hep seni bekliyordum
Konuştum seninle düşlerimde
Ben sende başka bir aşkı buldum

Artık kızıl bir gül var yüreğimde
Hep sende, hep senle, hep senin için...

HATİCE NAYIR