Son Umut filmini izledim dün..
Russell Crowe’nin yönetip oynadığı..
Yardımcı rollerde bizimkilerin olduğu..
………………………….

Biliyorsunuz zaten Crowe yeteri kadar klas bir oyuncu..
Kendisini kanıtlamış,
İspat etmiş,
İki kez oskar almış bir oyuncu..
…………………………

Oyunculuğu,
Aktörlüğü üzerine söz yok..
Yakışıklılığı,
Karizması üzerine laf yok..
………………………..

Tereddüdlüydüm yalnız film öncesi..
Bir şeyi eksik olur,
Eksik kalır endişesindeydim..
Bir yetersizlik olur bir yavanlık olur düşüncesindeydim..
………………………….

Düşündüğüm gibi de oldu nitekim..
İzleyemedim,
Sonunu getiremedim..
Filmi tamamlayamadım..
…………………………..

Oysa yıllardır ilk kez bir film izliyordum..
Belki on on beş yıldır ilk kez ekranın karşısına geçiyordum..
Ama sonunu getiremiyordum..
Filmi tamamlayamıyordum..
……………………………

Bize benzetiriz diye düşünmüştüm..
Bizim oyuncularla bu iş bize benzer demiştim..
Tam düşündüğüm gibi de oldu..
……………………………

Filmde bir yavanlık vardı..
Bir dağınıklık..
Bir eksiklik..
Parçadan bütüne gidememek..
Bütünleşememek..
Sizi içine çekememek..
……………………………..

Oyuncular kendisini hiç verememişti..
Oynayamamıştı..
Savaş sahneleri hiç çekilememişti..
Kıyafetler uymamıştı..
……………………………….

Bizimkiler rolden ziyade pozdaydı..
Kendilerini gösterme,
Beğendirme çabasındaydılar..
……………………………….

Bir diğer endişemse oyuncunun filmi yönetmesiydi..
Kendisini bu yönde de kanıtlama çabasıydı..
İyi oyuncu her zaman iyi yönetmen olamıyor..
Oyunculuk başka yönetmenlik başka..
İnşallah bundan sonra böyle bir işe kalkışmaz..
Filmi de çekilmez hale getirmez..
……………………………

İyi puan sadece Ayşe rolündeki Ukrayna asıllı Olga içindi..
Onun dışında Yunun komutan için..
İkisi de iyiydi..
Becerdiler..
Hakkını verdiler..
Hakkıyla oynadılar..

Kemal GÜL
29.10.2015