Başlık biraz karışık gibi ama açılımını yapınca hiç de öyle olmadığı görülecektir:26 Temmuz 1968.
Tam kırk yıllık bir zaman dilimi.
Dünyanın en uzun ömürlü hükümdarı Nuşirevan’ın (531-579)"saltanat süresine" sekiz yıl kalan zaman.
O yıl doğanlar,bugün kırklı yaşlarının başındalar.Başka bir ifadeyle de mesleklerinin/hayatlarının en verimli dönemindeler.
Bu tarihin önemi ne ki diye düşünebilirsiniz ve bunda haklısınız da.
Bugün benim ilk öğretmen olarak göreve başladığım gündür.Gencecik,umut dolu yaşların/yılların üzerinden uzun bir zaman geçti.
Şu an neredeyse bir yol ayrımındayız:Ya geçen yıllara hayıflanacak,ya da birikimlerin tadını çıkaracağız.
İkincisinin daha doğru olduğunu düşünerek paylaşmak istedim.
Değil birkaç yılın,kırk yılın bile "rüzgar gibi geçtiği"ne tanık oluyor insan.Ve Nietzsche’ye de hak veriyor:
-Öyle çok değerliymiş ki zaman/Hep acele etmem bundan,anladım.