Bir ülkede, iktidara sahip olmakla iktidara talip olmanın en büyük ortak noktası, o ülkede yaşayan herkesin ayrım gözetmeksizin mutluluğu huzuru kalkınması zenginleşmesi ve hep daha ilerilere gitmesi için olmalıdır. Eğer ki bu iktiadar sahipliği ve talipliği kişisel hırsların, ihtirasların ve çıkarların tutsaklığına düşerse, o iktidar sahipleri ve talipleri insanlıklarından çıkıp hayvanlaşırlar ve belki de hayvandan bile beter bir varlığa dönüşürler.Sırf iktidarda kalmak ve iktidar olmak için birbirleriyle didişip tepişip ve hatta savaşıp dururlar. Bu ruh hali de yöneticiler üzerinden topluma sirayet eder ve bir süre sonra, o ülkede yaşayan herkes birbirine düşman olur, kan ve gözyaşı eksik olmaz hiç...Açgözlü nefislerden kör gözlü vicdanlar doğar...Vicdanı olmayanın merhameti de olmaz...Ve merhametin olmadığı yerde zulüm âbâd olur !..