’Herkesin bir derdi var durur içerisinde.’ Ne de gerçek bir sözdür.Her insan kendi içinde apayrı savaşlar veriyor hayata dair. Ve her insan tek başına vermeli bu savaşı herkese karşı.Fakat bu savaş yüzünden küsmemeli hayata,yaşamın güzelliklerinden mahrum etmemeli kendini.Güneşin batışıyla hüzünlenmek yerine,yarın yeniden doğacak diye ümitlenmeli.Her ölümün ardında bir varoluşun saklı olduğunu bilmeli insan.Bir dostun yaşattığı kırgınlıkla kırmamalı kalpleri.Aksine kırılmanın verdiği acıyı sevdikleri de tatmasın diye çabalamalı.Sınırlamamalı kendini.Çitlerle çevrili bir çölün içinde hapis kalmamalı düşleri. O çitleri kırabileceğini görmeli. Atacağı adımların yorgunluk vereceğini düşünmek yerine kendinden emin attığı her adımın kendini mutluluğa ulaştıracağını bilmeli. Buna inanmalı.Evet inanmalı.İnanmak...Güvenmek...Sanki başka çaremiz varmış gibi...