Değerli yorumunuz için teşekkür ederim. Filiz hanım öncelikle ben hoca falan değilim. tabi siz yüreğinizden gelen hitap şekli ile '' hocam'' dediğinizi biliyorum. Ben insanları değil bir taş yontucusuyum yani taşa şekil veriyorum, insanlardan alamadığımı veya insanlara veremediğimiz taşa veriyorum..

Dünya da ki ülkeler arasında arkadaş veya dostluk Türk milletinin kültüründe barınmış bu barınma bu gün sizin de dediğiniz gibi yıkıma hüsrana uğramış. Düşünün kişinin öz ailesi bile evladını, babasını, kardeşini hüsrana uğratıyor, bu tavır kendi ailmde olmasa da cevremizde görüyor ve yaşıyoruz. Ha yok mu var tabi öyle kişiler var ki öz kardeşten öte öyle dostlar var ki ebeveyn den öte..


Rabbim bizi samimi dostlukla kurmayı nasip etsin..

Saygılar

Osman hocam; Öncelikle açıklayıcı cevabınıza teşekkür ederim. Sözünü ettiğiniz dün yaşanan talihsiz olayla ilgili bir bilgim yok. Ancak kendi payıma şunu söylemek isterim. Gerek sanal da gerekse gerçek yaşamda ki dostluklara çok fazla yüklemde bulunmamak gerekir. Acizane ben böyle düşünüyorum. Çünkü dostluklardan çok büyük beklentiler oluşturunca maalesef hayal kırıklıkları da büyük oluyor.

Muhtemelen hepimizin geçmişten bu güne mazide kalan onlarca dostluklarımız olmuştur ancak bugün pek azıyla görüşürüz. Bu durum ne onların nede bizim vefasızlığımız dan kaynaklanır. Hayatın durağan olmayışının dolayısıyla da yaşamın bir biçimi ile bizleri bir yerlere savurmasının sonucudur. Öyle ki bu dostlarımın içerisinde, birlikte gözaltına alınıp, on metre karelik hücrede birbirimize can olduğumuz insanlarda vardır. Ama bugün ya bir düğünde ya da bir cenazede bir araya, ya gelebiliyoruz, ya gelemiyoruz. Yapacak bir şey yok sanırım buda yaşamın bir doğaldır.

Umarım bir gün bir araya gelir dediğiniz gibi bu konuları etraflıca konuşuruz. Hani bir söz vardır ya ‘’Gönül ne kahve ister ne kahvehane gönül sohbet ister kahve bahane. Şu gök kubbede bir hoş seda bırakabiliyorsak ne mutlu bizlere sonuçta yaşam gösterdi ki hiçbir zaman yanlışını görmeyeceğim tek dost yüce ‘’ALLAH’’(cc) dır

Saygı selamlarımla.

Serhat bey kardeşim. Dün gece sitede yaşanan talihsizlikler haliyle bizide gerdi.. Demek ki kurulan dostluklar arkadaşlar arasına internet bile engel oluyor.

Gelelim konuya güzel şeylerden bahsediyorsunuz yaklaşımlarınız olumlu. Ben genel olarak hem kendi başımdan hemde gözlemlerimden yola çıkarak böyle bir serzenişte bulundum.. Toplumumuzun en büyük sıkıntısı dürüst olmamak, samimi olmamak, eee haliyle samimi olmayan bir toplumda dostlukların baki kalması uzun sürmez.. Çıkar ilişkilerine dayalı arkadaşlıklar dostluklar kısa vadede biti veriyor.

Sanaldan bahsedelim az , üye olduğunuz bir sitede üyeler ile iletişime geçip aylarca, hatta yıllarca sohbet ediyoruz , bir birimizi şahsen değil gıyaben tanıyoruz, telefon sohbetleri etmeleri başlanıyor gel zaman git zaman yüz yüze görüşmeler başlıyor aa bir de bakıyorsunuz ki sanalda tanıyıp kahraman ilan ettiğiniz zat sizin sırtınızdan yararlanmaya başlıyor. Veya gün gelirde üye olduğunuz siteden ayrıldınız, ara verdiniz dost dediğiniz kişiler sizin yokluğunuzu fark etmiyor, etmiş olsalar telefona kaydettiği arkadaşını arayıp hayır mı şer mi sorar. Demek ki sanal daki arkadaşlıklar sitede başlar sitede biter… Bu internetteki tüm sosyal ağ siteleri için geçerlidir..

Gerçek ortam zaten anlatmaya değmez.. Kendi düşüncem yalnız kalmak bu devir de en güzeli, dik durmak, yalakalık, yandaşlık, eğriye doğru demek, bizim tarzımız olmadığından ya öteleştiriliyoruz ya da biz öteliyoruz ..


Sehat kardeşim her merhaba değimiz kişiye arkadaş, dost dersek arkadaş ve dost kelimesini çiğnemiş oluruz. Yok mu uğruna ölebileceğimiz dost, arkadaş var tabi.

Gelelim siz ile aramızdaki iletişime hakkınız da ne dersem yalan olur , yazılar bazen insanın aynasıdır yazılarınızdan, yorumlarınızdan yola çıkarsam sizde ben gibisiniz. İnşalalh bir gün yüz yüze görüşmemiz nasip olur da daha detaylı konuşur cemalimizde ki mimikler ile samimiyetliğimiz yansır yürekelere.. Tabı bu yukarıda yazdıklarım ne sizin yorumunuza yeterli ne de benim anlatmak istediklerime , Bu konuyu anlatmak değil yaşamak lazım..


Saygılarımla..