Sonuna kadar varım ve seni sevmeye hazırım diyen bir adamla içinde seven fakat dışında naz eden bir kadının diyalogları.
- Sen orucundayım.
- Anlayamadım.
- Sana niyet ettim Allah rızası için seni ölesiye sevmeye, doyasıya özlemeye...
- İftarınım yani!
- Tabi ki... Sen doyamadığımsın. Temmuz sıcağında dolaptan çıkartıp soğuk su şişesini ağza dayamak gibi bir şeydir seni sevmek, bilemezsin ki!
- Seni gidi laf cambazı...
-Yok aşk cambazıyım.
- Sevsinler...
- Seni....
................
- Sen yolculuğundayım.
- Hayırdır.
- Sana kestim can biletimi... Canım aşık olsun sana.
- Son durağınım yani.
- Tabi ki sen varmak istediğimsin. Son durağım, can dayanağım. Sana varmak öldükten sonra cennete girmek gibi bir şeydir, anlayamazsın ki!
- Seni gibi kalp hırsızı...
- Yok davetsiz misafir...
- Yesinler...
-Ye...
............
- Sen aşkındayım.
- Halla halla...
- Kalbim tıka basan sen dolu ki! Ağız dolusu seni seviyorum. Artık öyle bir hale geldim ki "ben" diye bir kelime lügatimde yok.
- Yapma be!
- Sen geç dalganı kalbime bakıp at voltanı. Bana bu alemde her şey sen... Saat sana kaç dakika vardır ya da seni kaç dakika geçiyordur. Günlerden ya senim ya da sen ertesi... Haftalar sen... Aylar sen...
-Seni gidi insafsız...
- Yok sensizim.
- Ölsünler...
-Yaşa...
.....
- Sen şehrindeyim.
- Neeee?
- Hani sorarlar ya adama "Nerelisin?" diye. O da yanıt verir ya "Daha evlenmedim." diye.
-Eeeeee!
-Anla işte sen nereliysen ben oralıyım. O denli sana bulaşmış bu kalbim. İnanır mısın doğum yerimi sordukları vakit senin şehrini söylüyorum gayri ihtiyari.
- Seni gidi hemşerim.
- Yok ruh eşinim.
- Daha neler...
- Ne!