Hayatın akışı kadar sana akıyorum en doğal halimle.
Çünkü senin yolun benim yolum.
Birşey var sende,dilimin ucunda söyleyemiyorum.
Birşey var sende asla soramıyorum.
Ne zaman yol almaya kalksam,her noktada sen duruyorsun.
Yaşamamın ve var olmamın kuralı sensin.
Soğuk kış günlerimde içimi ısıtan meltem,
Sıcak günlerde içimi ferahlatan kuzey rüzgarım.
Ben seni ne ara sevdim,bana kötülükleri unutturan gözlerine ne ara vuruldum bilemiyorum.oysa ne kadar çok acılar gömmüştün yüreğine , bana hep gülen yanını sunmuştun.İlk buluşmamızda farkına varmıştım ilk buluşmmız degildi bu.seninle asırlardır aynı iklimde yaşamış çocuklardık.Aynı sevdalara düşmüş aynı yollardan geçmiş aynı karanlıkta kaybolmuş ve aynı kuyuya düşmüşüz. Sen hangi baharın ürünü?hangi topragın tohumuydun?hangi güneş büyüttü seni....
Ne çok sorular geliyor aklıma ama soramıyorum.sorularımı sormaya kalktığımda gözlerindeki ışıltıyı görüyorum ve dünyadaki herşeyden vazgeçiyorum.....
Seninle hayata yeniden yelken açıyorum senli sevdada seninle kayboluyorum neydi sendeki gizem beni sana ceken beni peşinden sürükleyen....
Benim için kocaman bir umutsun artık,hayatsın,cansın herşeyden öte aşksın....
Seni gittiğim heryere yanımda götürüyorum artık,en zor zamanlarımda elimi tutan kahramanımsın artık.seninle var oluyor,seninle
Hayata sımsıkı sarılıyorum...