Mesai bitiminde ve hafta sonu tatillerin de şehir içi dolmuşlarında çalışyordum. Yine bir Cumartesi çalıştığım dolmuşla duraktan aldığım müşterileri son durağımız doğru gidiyordum. Son durağa varmadan arabada tek bir erkek müşteri kalmıştı. " Şöför bey sizinle özel konuşabilirmiyim?" Aynadan adama baktığımda hiç tanımıyordum. "Konu ?" "Çok özel !" dedi. "Ben seni tanımıyorum ki nasıl özelimiz olur ?" " İnan bana çok ama çok özel" Meraklanmıştım. " Bir saat sonra arabayı diğer şöföre teslim edeceğim, o zaman buluşabiliriz" dedim.
Çay bahçesine girdiğimde adam köşedeki masalardan birine oturmuştu. Beni görünce eliyle işaret ederek çağırdı. Mekan yaz olduğundan epeyi kalabalıktı. Ortalık artık kararmaya başladığından mekanın ışıkları yanmıya başlamıştı. "Hoş geldin!" "Hoşbulduk!" Merakım iyice artmıştı. İlk defa gördüğüm biri çok önemli birşey konuşmak için beni davet etmiş,bende nedendir bilmem belkide merakımdan kabul etmiştim. Birer orta kahve söyledi. "Yavaş,yavaş şu önemli konu neyse konuşmaya başlasak?" "Tabi, olur olur" Adam sandalyesini benim tam krşım çekti ve dikkatlice bana bakmaya başladı. "Hayırdır birader ?" " Şimdi sende bana şöyle dikkatlice bir bak bakalım beni tanıyabilecekmisin?" "Biradersen benle dalgamı geçiyorsu?" "Hadi bak,bak!" Adama bir müddet dikkatlice baktım. "Çıkaramadım!" dedim. "Çok uzun zaman oldu. Hatırlamaman normal . Ama şimdi ben sana hatırlatacağım" dedi. "Birader ses tonundan tehdit seziyorum" deyince "Yok canım ne tehdidi ?" "Bak birader piyango gibi karşıma çıkıp benimle oy nuyorsun. Canım sıkılmaya başladı,haberin olsun" " Tamam,tamam. Dinle!" Adam sandalyesini düzeltikten sonrakonuşmaya başladı. "Sen beni hatırlamadın ama bu kadar zaman geçmesine rağmen ben seni hiç unutmadım. Sitenin bahçesinde bisiklet yarışı yaptığımız günleri dün gibi hatırlıyorum" Karşımdakine bir daha dikkatlice bakınca yıllar öncesi bir anda hafızamda sanki canlanıverdi. "Yoksa..Sen ?" "Evet" dedi adam . Yıllar önce babam bir sitede site görevlsi iken babasıda site yönetim kurulu başkanıydı. "Yıllar sonra sizi beni bulmaya zorlayan nedir?" "İzin verirseniz anlatacağım" dedi. "Her şey çok gerilerde kalmış,bende o yılları unutmak için bu kadar uğraş verdiğim halde o zamanları tekrar tazelemenizi anlayamadım,anlamakta istemiyorum." dedim . Gitmek için kalktığımda kolumdan tuttu "N’olur bir izin verde konuşayım. Kısada olsa küçükken geçirdiğimiz o günlerin hatırına. Lütfen beni dinlemenizi istiyorum. Olanlardan ne ben ne de siz sorumlusunuz. Olanlar olmuş. Sizden tek ricam beraber oynadığımız o günlerin hatırına lütfen beni bir dinleyin." İkimizde tekrar masaya oturduk.
Anide gözlerimin önünde hiçbir zaman hatırlamak istemediğim o günler canlanmaya başladı.

(Devam edecek)

Mustafa Arif Razgartlı