YOKSA?
Gecenin karanlığından çıkıp geldiler.
Bilemedim ya da saate bakmak aklıma gelmedi. Saate baksam da aslında bir şey fark etmeyecekti. Pili bitmiş çalışmıyordu. Günlerden bir gün, günün akşamı yediye yirmi kala durmuştu. Dursun dedim nasıl olsa günde iki defa doğru zamanı gösteriyordu. O da bana yeterdi. Neden bahsediyorduk. Gecenin karanlığından çıkıp geldiler demiştim. İkisi de mutlu ve mesut gibiydiler. Erkek kadının elini sıkı sıkıya tutmuş ‘’ bırakmam’’ diyordu. Kadın erkeğin gözlerine bakarak ‘’Bırakmaz biz yıllardır birbirimizi arıyorduk ancak bulduk . Bırak hikaye roman yazmayı. Bizi yaz, yaz ki bu dünyada ölümsüzlüğü tadalım. Bu adam ilk fark ettiği andan itibaren herkesten sakladı. Adımı meçhul sevgili koydu. Meçhul müydüm? Kim bilir evet meçhuldüm.’’ Karşımda saçları kırarmış orta yaşlı gözlüklü adam aldı. ‘’Evet adını Meçhul sevgili koydum. Herkes için meçhulde kalmalıydı. Ama benim için aydınlık sevgili, ruhumu aydınlatan, yüreğimi ısıtan karşımda gördüğüm an elim ayağım dolaşan sevgilim. Bazen bir araya geldik. Çoğunlukla uzaktan uzağa sevdik bir birimizi. Ama hep sevdik bırak hayallerini yazmayı bizi yaz’’.
Düşündüm niye olmasın ki. ‘’Olur’’dedim ‘’ikinizi yazayım da buraya gelip de nasıl karşıma geçip oturdunuz? ‘’ İkisi birden cevap verdi ‘’sen çağırdın bizi ‘’ ‘’Ben mi çağırdım?’’ ‘’evet sen çağırdın aslında biz çok uzakta değildik. Hep kafanın içindeydik’’ Adam ‘’ ben senim ‘’dedi. Kadın’’ Bende Meçhulden gelen sevgilin. Hiç senden ayrılmadım ki iç içe koyun koyuna yaşadık. Ölünceye kadar da beraber olacağız. Yeter ki akşam oldumu defterini kalemini al sandalyene otur ve beni bekle. Bak zaman ne kadar çabuk akıp gitmiş. Dışarıda gün aydınlanıyor. Simitçinin sesini duyuyor musun? Gevrek simit diye bağırıyor. Unutma ben meçhulden gelen sevgilinim.’’ Adam lafa karıştı. ‘’Beni bir daha göremeyeceksin. Bu gece kadınını getirmekle görevim sona erdi.’’
Meçhul sevgilimle göz göze geldik. eğildim ve dudaklarından öperek’’Yarın gece beni çok bekletme çabuk gel burada masanın başında seni bekliyor olacağım’’
Sabah masanın başında başım defterimin üzerinde uyandım. Her tarafım tutulmuştu. Ayağa kalkıp gerinirken, gece uyuduğum sırada gördüğüm rüya aklıma geldi. Çok güzel bir rüyaydı. Meçhul sevgilim karşımda oturuyordu. Gülümsedim. Keşke her gece böyle rüyalar görsem diye aklımdan geçirirken birden donup kaldım. Akşam çekmece de diğer eşyalarımın yanında olan geceliği öpüp yerine koymuştum. Çok iyi hatırlıyorum yanılmış olamam. Ama şimdi o gecelik yanı başımdaydı. Masanın üzerinde defterimin yanı başında duruyordu.
Yoksa?

08.06.2015/Pazartesi
Tuğrul Ahmet Pekel