Yaralıyım, yabancıyım, yalancıyım sözlerim tükendi konuşamıyorum ellerim kırıldı yazamıyorum yalnız kalamıyorum sessiz olamıyorum uyuyamıyorum geceleri gözlerimi kapatamıyorum titriyorum, üşüyorum, ısınamıyorum hiçbir şey ısıtamıyor beni gözlerim kararıyor hiçbir şey göremiyorum hiçbir şey düşünemiyorum bulamıyorum kendimi nerede bıraktığımı hatırlamıyorum içiyorum sürekli içiyorum kendimi unutuyorum baş başa kalamıyorum kalemim kayıp, aklım firarda, gözlerim kapalı uyuyamıyorum hissedemiyorum hiçbir şeyi doğayı, hayvanları, insanları çoktan unuttum zaten hatırladıkça sövüyorum kızıyorum sana da kızıyorum bozulmuş kalbimi çalıştırdın gittin bakmadın ona ne lazım diye geceler zifiri karanlık yıldızlar gözükmüyor gülümsemiyorlar bana dalga geçmiyorlar benle salaklığı mı yüzüme vuramıyor bu gece yoklar gökyüzünde bu gece beni tek bıraktılar karanlığın ortasında bilmiyorlar mı yolumu bulamam onlar olmayınca ağlarım sessiz sessiz sabaha kadar bir köşede bir yerde saçlarımı yolarım etimi cimciklerim kendime acımam acıdan zevk alırım elim yanar yüreğim kanar kayboluyorum odamın içinde dünyalar kadar büyük gelir bana kaset den çalan bir Sezan Aksu yıpratır beni dağıtır parça parça eder unuttuklarımı hatırlatmaz unutamadıklarımı azdırır dile getirtir sanki acı çekmiyormuş gibi yaramı deşeler deş yaramı deş ne kadar deşelersen o kadar kan akar ölüme yaklaştırır beni üzemezsin beni mutlu edersin kurtuluşa bir el atarsın belki gidemediğim yıldızlar giderim el salayım size selam gönderiyim mutlu oluyorum çok mutlu…
kdrcks