Foton ; ışıkları gibi şiir izlendiğini hep bilir .

Şair ebediyete intikal ettikten sonra , bir bebek gibi tekrar doğar

Hayata yeniden sımsıkı şairin şiirleriyle tutunur
Şairin mısralarında hayat bulur
Dünyanın izdüşümüdür duyguların dansıdır şiirler
Bir kuş tüyü şiirlerde özgürlüğü şefkati çağrıştırır
Pembe hayallere götürür bizi
Eskiler de hem kalem hemde kitap ayracıymış bu tüyler
Şiir bazen bir mumun alazında demlendirir kendini
Bazen bir cerenin gözlerine meftun eder kendini


Şiir bohem olmamalı
Her konuya her sese ayrı ayrı dokunmalı

Bazen üzünçler bazen coşku kısaca herşey şiir seli olabilir şiirde

Düşünsel yoğunluğu sihirli bir kapının aralığından izlemek gibi
Güzel ve kötü şiir asla olmaz her kesin ayrı bir tarzı var/dır şiirde

Mendil satan bir kızın çukura düşen kağıt parçasını izdüşümde
Parası düştü diye canını hiçe sayar
Kolunu ızgaraya sıkıştırır ve biz bunu şiirleştiririz
Şiire yazarkende çok üzülürüz , gözyaşımla az şiir yazmadım
Üşütür bazen şiir kış boran tipi yağar üzerimize
Yazarken battaniyemize sarılırız


Şiir dünyanın en ücra yerlerine gider iplik iplik dokuruz cümleleri
Şair çok defa uykusuz kalır bir kaç satır yazmak uğruna
Şiir yazmak sadece kitap olsun para kazanayım olmamalı
Ve sadece duygu yoğunluğuyla yazılanlar şiir
Bazen sırtımızda heybemizle seyyah oluruz
Kalem elimizde bahar renk renk çiçek açar bazen gözyaşına bulanır

Bazen bir annenin çığlığına ses oluruz
Bazen kömür madenindeki çaresizliğin sesini yazar
Kalem çekip tutar ellerinden aydınlığa


Bazen çok eski anılara sokakta oynayan çocuklara götürür
Saçları hepsinin eski bir traş makinasından geçer.
O kel kafa çocukların kafaları kırık izler doludur
Tek sıralı toprak damlı evlerin önüne götürür
Bütün gün çelik çomak oynandığı günlere gideriz
Şiir derya deniz dir cümleler bitmez
Kimsenin kimseden şiir çalmasına gerek yok
Cümleler harfler kimsenin tapulu malı değildir ,
Derya denizdir tükenmez asla heceler

Şiir yazmak edep’tir aşk’tır
Şiirin yeri yurdu yok evrenseldir şarkılar gibi bazen yıldızlarda dolaşır gecenin koynunda sabahlar
Bazen bir çobanın yanık kavalında olur
Bir çocuğun gözlerinde uyur
Bazen imkansız bir sevdanın sevgi gözyaşlarına kanat olur
Getirir kalem mısra mısra yazar

Şiirde imgeler hükümsüzdür ve şiiri şiir yapan öğelerden biridir
Gece ipek saçlarını yıldız kondurunca kalem usulca dokunur şiire ince ince
Bu yalan dünya şiirle gerçek olup anlam bulur bir anda

Ve bazen en derin duygular aşk’lar ayrılıklar sükûnetle sessizce şiirlerde saklıdır

Kalem sihire bulaşmışsa takılır bir telli turnanın peşine
Bir çobanın kavalına misafir olur bir akan pınarın şırıltısına meftun olur dökülür ilham sayfa sayfa .