Umudunla, sevdanla hayata sımsıkı sarılacaksın. Umut ettikçe sevdan ölümsüzleşecek.En bitkin halinde bile umutların gözlerine mutluluk yüreğine sıcaklık getirecek. Düşüncelerinde hep özgürlüğü benimseyeceksin. Yüreğin acı içinde olsa bile sevmekten vaz geçmeyeceksin. Birden bire değil sevmeyi yavaş yavaş öğreneceksin. Yalnızlığına yoldaş olan o sımsıcak türküler dilinden düşmeyecek. Gecenin ıssız ve ürkütücü karanlığında çocuk yüreğine sarılıp uyuyacaksın.

Özlediğin insanların ellerini sımsıkı tutacaksın. Ürkek ve mahsun gözlerini inadına onların gözlerine dikeceksin. Ve büyük bir sevgiyle uzun uzun bakacaksın.Her mevsimi en sevdiğin mevsim haline getireceksin. Hergün geleceğe dair biraz daha umut besleyeceksin. Umutlarının en taze ve en yeşil çiçeği sen olacaksın. Ve bir türlü ulaşamadığın o gerçeğin peşinden hep koşacaksın. Hiç durmadan, yorulmadan, bıkmadan, usanmadan...

Sevginle hayata sımsıkı sarılacaksın. Yaşamayı yeni yeni yaşayacaksın. Özgürlüğün ve emeğin kavgasına gireceksin bir gün. Bu kavgan en değerli kavgan olacak.

Yaşamayı zamanı geldiğinde bir kuştan, bir çiçekten, bir böcekten, bile öğreneceksin.Yaşamın en güzel yerinde ölüm bile gelse aklına işte o zaman bile umut ettikçe yaşayacaksın.