Gece yazıları ( Meçhul Sevgiliye ) 4..Gece



Evime evim dedin, yuttuğum lokmaya lokmam dedin, içtiğimiz çay cennetten çıkmış şerbet dedin, bana adamım dedin kocam dedin.
Gün geldi üzüldün gözyaşların sel oldu aktı. Bunlar sadece bir yudum mutluluğun için katlandığın bazı şeyler olduğunu en iyi ben bilirim. Cefakâr aydınlık yüzlü sevgilim.
Seni karşımda gördüğümde, bir başka bakıyorum sana. Gözlerinde ki o aydınlık ışıltıyı görmek bir başka mutluluk oluyor benim için. Bu gece dertlerden uzak üzüntülerden uzak içi mutluluk dolu bir yazı yazmak istiyorum.
Beni kaybetmemek için verdiğin mücadeleyi gözlerimin önüne getirince, bir başka bakıyorum sana yürekli sevgilim.
Fazla değil bundan birkaç ay evvel iş yerimi kapatıp eve geldiğim zaman yalnızlığımla baş başa kalıyorum. Yüreğimi onarılmaz bir korku kaplıyordu. Benim bundan sonraki yaşantım hep böyle mi geçecek. Ya şimdi öyle mi?
Evimize girdiğimde sende benimle beraber giriyorsun minik dairemize. Odamın her köşesinde sen varsın. Yatağıma giriyorum kollarımdasın sarıp sarmalıyorsun. Bütün korkularım kaybolup gidiyor. Baş başa kalıyoruz.
Sabah benden evvel uyanıp beni uyandırmaya kıyamadan dudaklarıma yumuşak ve sıcacık bir öpücük kondurup gidiyorsun. Arkanda mutluluktan sarhoş olmuş bir adam bırakarak.
İşte aydınlık yüzlü meçhul sevgilim bu gece bunlar döküldü kalemimin ucundan.

Aydınlık yüzlü meçhul sevgiliye

20.03.2015/ Cuma
Saat; 20/50