Evet sevgili Davidof, boğazım inanki düğümlendi,


ve bizler bu dengesiz kendini bilmezlerle birlikte yaşıyoruz, yarınlarımızın güvencesi kalmadı dost...

Umarım birilerinin kulaklarına kar suyu kaçmıştır ...

Yüreğine sağlık değerli kalem dostum...

Sevgilerimi demtledim...

Töövbe estağfurullah yahu denmez mi böylesi bir olaya.

Fakat günümüz öyle bir devir ki; İnsanlar bir başkasını öldürüyor, neden öldürdüğünü bilmeden. Mesela trafikte şoför diğer bir şoförle tartışıyor, birden kızıp bagajdan bir aleti kapıp geri dönüyor ve adamın kafasına gözüne indirip sonra da çekip gitmeye kalkabiliyor.

Nörolojik bozukluk yaygınlaştı. Şehir magandası, yol magandası kavramları boşa değil.

Aktardığınız olayda şu hususlar aklıma geliyor. Bir kere karısıyla konuşan adamı sakatlayan adamın anlaşılan karısına da güveni tam değil. Hani derim ki; Dialoğun başında orada olmasan bile şöyle bir hanımının yüzüne bakabilirsin. Öyle ya eşin rahatsız ediliyor gibi mi duruyor. Mesela rahatsız olan kadın suratı ekşimiş vaziyette olabilir. Hatta eşine, buda nerede kaldı yahu edasıyla bakınıyor olabilir de.

Fakat ne yazık ki; Toplumumuzda önce adamı dövüp sonra neden bunu yaptın bir de seni dinleyeyim şimdi vari bir tavır peyda oldu. Şirazesi kaymış yapılar öyledir maalesef.


Nihayet bilinç tesis etmeye dönük yazınız için teşekkürler.

Güne düşen yüreği, emeği ve kalemi kutluyorum.

Saygı ve selamlarımla...

Değerli arkadaşım.

Öncelikle günün yazısını ve yazarını can-ı gönülden kutluyorum.

Yazında bahsettiğin husus. Yani peşin hükümlerimiz üzerine zamanında ben de bir yazı yazmıştım.

Peşin hükümlerimiz ve sonrasındaki iki yüzlülüğümüz.

Üzücü bir durum ama ne yazık ki var maalesef. Biraz da toplumda oluşan güvensizlikten kaynaklanan bir durum. Bazen insanlara güvenmek başa bela oluyor, bazen de bu kadar güvensizlik paranoyak yapıyor insanları. Denge nasıl kurulur? İşte onu da bilemiyorum maalesef.

Allahtan benim yazdığım tamamen kurguydu. Bu yazıdaki olayın gerçek olması ise oldukça üzücü.

Selam ve sevgilerimle.


http://edebiyatdefteri.com/yazioku.asp?id=87830

Çok yüzeysel bakıyoruz herşeye; altında yatan neden, niçinleri iyi tanımlamak için insanları olduğu gibi sevmeyi bilmek lazım sanırım.

Çok güzel bir yazı...

Tebrikler ve paylaşım için teşekkürler

off çok üzüldüm..

Hayatın içinde olup bitenlere boş gözlerle bakmıyorsun Davi. Anlattığın hikaye etrafımızda yaşanılan olayların sadece bir kesiti.

Maalesef ki öfke nöbetimiz tuttuğunda eğriyi doğruyu ayıramayacak kadar canavarlaşabiliyoruz .(

Gün başarını içtenlikle kutluyorum.

sevgilerimle...

İçimizde ki, sevgi diye beslemeyi başaramadığımız duygular şiddete dönüşüyor.
Yani öğretilerde eksiklikler var sanırım,sevgi aşılanması zor değil ama beslenmesi zor...

Kendini savun diye daha küçücük beyinleri vur diye aşılarsak,büyüdüğünde vurmaktan, öfkeden, şiddetten, korkularını ateşlemekten çekinmeyen, tahammül sınırı olmayan,sevgisiz bir toplum oluşur.



Hüzünle okudum,çok duygulandım

Tebrikler kaleminin narinliğine,muhteşem yüreğine Kıymetlim,

Selam sevgilerimle,

Şiddet, vahşet kanser hücresi gibi toplumun kılcallarına kadar sirayet etti((


Duyarlı Yüreğine Saygımla Değerli Davidof

Nujin.N.ARSLAN tarafından 3/17/2015 1:06:19 PM zamanında düzenlenmiştir.

Bu yazıyı, dün okumuştum aslında ama, hemen yorumlamak istemedim doğrusu.
Hassas bir mesele çünkü kaleme alınan.
İnsan sevgisi, gerçekten insanı üzen bir finalle ele alınmış.
Keşke böyle şeyler olmasa, sevgi ile, saygı ile, hoş bir anlayış çerçevesinde ve temiz kalple yaklaşsak tüm olaylara.
O iyi kalpli insanın darp edilmesine gerçekten üzüldüm.(Belki de kör edilmesine.)
Ancak,
bir de işin diğer boyutu var.
Onu da göz ardı etmemek gerekir.
Selamlaşma adabı diyoruz biz bu duruma.
Çağımızın getirdiği modern yaşama tarzı,
şüphesiz çok şeyleri değiştirdi hayatımızda.
Mesela,
komşuluk dediğimiz güzelliği, nerede ise tamamen yitirdik büyük şehirlerde.
Anka'da, otuz iki daireli bir apartmanda yaşadık ailece altı yıl.
Doğru dürüst ancak iki komşumuz olabildi.
Bir de bu selamlaşma var.
Günümüzde, yaşama biçimimizin, hayat görüşümüzün değişikliğe uğraması nedeni ile epeyce bir esnettiysek de, yetiştirilirken ailemiz ve toplumumuzca bizlere aşılanan ve bilinç altımızda hala muhafaza ettiğimiz değerler mevcut.
Selamlaşma gibi mesela.
Selamlaşma önemli bir iştir ve kuralları vardır.(Müslümanlar için.)

1-) Selam veren de, selamı alan da seslerini rahatlıkla duyurabilecek şekilde çıkarmalıdır.

2-) Selam verilmeyecek kimseler vardır, bunlara riayet edilmelidir. Şu grupta olanlara selam verilmez: “İlim öğretim anında âlime, sesli bir şekilde Kur’an okuyana, vaaz–u nasihat eden âlime, mescitte namazı bekleyene, namaz kılana ve yabancı kadınlara selam verilmez.”

3-) Selam, sadece bir yere varıldığında ya da karşılaşıldığında değil, bir meclisten çıkarken de geride kalanlara selam verilmelidir.

4-) Mümin rastladığı her insana selam vermelidir. Selam verirken tanıdık olup olmamasına dikkat edilmemelidir.

5-) Binek üzerinde olan yaya yürüyene, küçük olan büyüğe, sayıca az olan daha çok olan kimselere selam verir.

6-) Yanında eşi olan adama selam verilmemeli, selam ondan beklenmelidir.

7-) Bir mümin, bir başka mümin kardeşine gıyabında selam gönderebilir. Bu selamı üzerine alan mümin, selamı muhakkak sahibine ulaştırmalıdır.

8 -) Mümin, evine girdiğinde ev halkına muhakkak selam vermelidir.

Şimdi, samimi düşüncemi aktarmak istiyorum buraya.
Eğer,
metroda yolculuk yaptığım bir sırada,
tanımadığım bir adam, yanımdaki hamile eşimle bu hikayede anlatılan sohbeti yapmaya kalksaydı,
inanın davranışım değişik olmazdı.
Belki daha da ileri boyutlara varabilirdi.

İnsanlık ayrı, toplum kurallarına uymak ayrı şeydir kanımca.

şiddet kültüründen arınmayı bir türlü öğretemediler bize. neyin ne olduğunu bilmeden dalıyoruz birbirimize. bir oturup dinlemeyi, anlamaya çalışmayı öğretemediler maalesef. bunun çaresini bulamadığımız halde sonra kadın cinayetlerinin sebeplerini çözmeye çalışıyoruz. tebrikler

Maalesef söylenecek söz kalmıyor. Hep birilikte ülkemin insanının canavarlaşmasını çaresizce izliyoruz. Cevabını bulamadığımız sorularla dolu. Televizyonlar hep o zalim haberleri gösteriyor. Eskiden 3 . sayfada verilen bu haberler, çokluğundan ön sayfalara terketti. Kalem yine doğru tespitleri aktarmış bizlere. Selamlar.

Yazık ki, herkesle samimi konuşma yapılmıyor, mutlaka yanlış anlayabiliyorlar, üzücü bir durum, saygımla.

Arka derinliklere bakmayı bilemiyoruz. Gördüklerimiz aynı değil, görmediklerimiz çok şeyler...

hey allahım neler oluyor bize....kendini insan zanneden ucubeler bunlatr.... yine içimizi burktun davi...
saygılarımla

Ustam !
Nüfus sayımlarında insan diye kaydedilen o kadar çok yaratık var ki aramızda, her geçen günde çoğalıyorlar.
Ders alınası bir yazı...
SELAM VE SAYGILARIMLA...

Doğru insanlar sindiği sürecek bu tip insan kılığındaki yaratıklar palazlanmaya devam edecek.Bir haftada üç olay oldu bizim sokakta,torun baba ile birlikte dedeyi dövmeye kalktı, bir başka olay,adamın biri tüfekle rast gele ateş etmeye başladı,ben balkonda çamaşır seriyordum içeriye kaçtım..sokakta bir çok insan vardı,kurşunlar bizim park halindeki aracımıza zarar verdi. bu ve buna benzer olaylar artık sıradan olmaya başladı.
Dün yaşadığım bir olayı anlatayım.Herkesin gittiği bir piknik alanına giitik.Hava bulutlu,rüzgarlı ve yağmurlu olduğu için piknik alanında hiç kimse yoktu,bizim amacımızda biraz doğa ile baş başa kalıp fotoğraf çekmekti.
Arabayı park ettik.Beş altı el silah sesi kulağımızı patlattı.Çok yakından atış yapıldı. "Ben araçtan inmek istemedim ve eşime hemen gidelim buradan " dedim. Eşim " hayır gitmeyeceğiz" dedi. Arabadan inci, ftoğrak çekmeye başladı,bende O' nu yalnız bırakmak istemediğim için arabadan indim.On dakika kadar oyalandık ve oradan ayrıldık...Yani; artık pislik insanlar her yerdeler.Eeeeeeeeeee! doğru insanlar nerede yaşayacaklar.Gerçekten de bilmiyorum.Biz bir şeylerde maalesef ki; yanlış yaptık. Özellikle insan yetiştirmede yanlış yaptık.Toplum değişti, eskiden ayıp kavramı diye bir şeyler vardı.Utanma vardı,ar vardı.İnsanlar bu duygularını maalesef kaybettiler, ve hatta alkışlar hale geldik,yani söylecek çokkk şey var.

O kişinin başına gelene,üzülmemek mümkün değil.Ne diyeyim...Vatan sağ olsun...

Selamlar....

sareyaprak tarafından 4/14/2015 2:16:43 PM zamanında düzenlenmiştir.

"....o öyle iyi bir insandı ki, herkes gibi olabilmek için piyano çalmayı bile öğrenmişti. "
yazı burada birdenbire taşikardiden nabız yokluğuna geçiş yapıyor gibi..


..ve
"öykü satıcısı" ifadesini görmediğimde daha rahat mı okuyorum, daha huzurlu muyum ne :)

saygı ve selamlarımla..

hüzündü
ah bu kendini bilmez insanlar sanki dövünce ne geçti eline gururmu duydu
yazık aslında dayağı atana atmalı da öğrensin üzüldüm
saygımlasın can sevgilerle

Ne diyebiliriz ki?

Ne yazık ki yüreğimde hissettiğim sıkıntı haricinde ben de diyecek bir şey bulamıyorum sevgili yazarım.

Sahi neler olmakta bizlere, nerede insanlığımız, nerede merhamet, ne oldu vicdanlara?

Artık hiç bir soruma cevap bulamazken soru sormayı da bıraktım.

Yüreğinize sağlık.

Sevgilerimle sevgili dostum...