Biz senle zıtlıkların başkentiydik sevgili…

Geceler uzanır, sokulur girerdi koynumuza… Hayatmış, yaşamakmış bir sevdanın içinde duble yollarda tekil kalmakmış ha! Ne ararsan vardı bizde…

Bizden sorulurdu zıtlıklar, bizden… Aynı yatakta, ayrı düşlere uyumak, ayrı tenlere dokunur gibi birbirimize dokunmakmış.
Aynı göğün altında bakışlarımızı üst üste denk getirmekmiş… Yıldızları ufalayıp toz banyosu yapmakmış…

Aynı fotoğrafın altına İzmir trafiği kadar cümleleri sığdırmakmış… Tenlerimiz birbirine geçmişken, dudaklarımız hep sakladığımız yaralardan kana kana içiyorken;
Haaaa…! Diyorum sevgili hepsine koskoca hatta “a’sı” sonsuzluğa uzanacak kadar çok sayıda “a’(ğ)la”… Ağla sevgili ağla… Sen yüzümü gördükçe ben yaramı sana ellettikçe ağla…
Sen sustukça, ben bekledikçe ve sen beklendiğini bildiğin halde başka tenlere dokundukça ağla… Dil kurumlarına inat “A’sı büyük büyük AğlA… Hıçkırıkların yok etsin bu şehri, sen ağla yüreğim kâğıttan gemi salarım yarattığın okyanusa…

Anla artık! Ben geceler boyu sustukça, sen gündüzler boyu susan, konuşmayan. Ben uzanmaya çalıştıkça, sen kaçıp en inat en rezil düşlere dalan, zıtlıklardan yapılma bir başkenttik biz sevgili...
Ağlaaa! Kaptanı olurum yarattığın yalnızlık okyanuslarının, sen ağladıkça…
Ağla sevgili ağla! İnce kaygan bir ağ olur gözyaşın, sıkı sıkıya geçer boğazıma nefesim karışır tuzuna…
Ağla! Her gözyaşına batır batır çıkar beni anca kendine gelir ruhun. Bu roman, bu kitap anca böyle yakılır… Yağmur yüklü bulutları kıskandıracak kadar ağla ki boğulsun benim ruhum da...

Gece uzanır sokulur girerdi koynumuza… Hayatmış, yaşamakmış ha…! Bir sevdanın içinde duble yollarda çoğul yürümekmiş ha! Aynı odada şehirlerarası mesafedeyiz, hadi çek git daha fazla ağlatma beni…

Sürnot: “Cem Adrian – Biz Senle “ şarkısı dinlenerek okunursa kâğıttan gemi yapımında kullanılabilir bu yazı…

2) Tablo Salvador Dali