FARKINDALIK SİSTEMATİĞi

60 yıldır hayattayım, ilk kez dün bir şeyin ciddi anlamda dikkatsizlikten kaynaklandığını ve ne kadar şapşal olduğumun farkına vardım.
Sabah yataktan kalkınca, uykumu almış isem şayet, ilk işim elimi yüzümü yıkamak olur. Daha sonra giyineceğim, işte bu aşamada başlıyor bu dalgınlık ve dikkatsizliğim. Ne yapıyorum, önce altımdaki eşofman ya da pijamayı çıkarıyor, pantolonu çekiyorum, düğmeliyorum. Düğmelemez isem ayağımdan düşecek!

Sıra üst pijamaya ya da eşofmana geliyor, onu da çıkarıp, yerine tişört ya da gömlek giyiyorum. Eee, ya gömleğin eteği pantolonun dışında mı kalacak, çöz bakalım yeniden düğmeleri Şaban, ey aklısız başım ve gömleğin eteğini pantolonun içine yerleştir! yeniden kemerin tokasını aç, pantolonun düğmelerini çöz ve gömleği iiçine yerleştir!

Tüm bunlar olup biterken acaba aklım nerede oluyor?! Neden şimdiye dek bunu beynim sistematik bir kalıba sokup da önce gömleğimi giyip, sonra pantolonumu giymeyi öğretmedi acaba? Ha zaman zaman elbete önce gömleğimi giyip sonra pantolonu giydiğim de oldu; bu benim için şimdi dalgınlık mı yoksa ayıklık mı telâkki edilecek:) Gülüyorum kendime?!

Bu konu ciddi anlamda psikolojik bir araştırma ve merak konusu oldu bende. Bu konuda daha yazacağım başkaca görüşler de var, bu davranışım ile arasında bir bağ kuracağım. Derli toplu bir makaleye dönüştüreceğim umarım.

Fakat bir arkeolog arkadaşımız; ’İnsanın bir elinde taş, bir elinde sopa var iken, ikisini bağlayıp da birbirine baltaya dönüştürmesi için 50.000 yıl geçti’ demişti. Bu sözün ne kadar yerinde olduğunu bir kez daha idrak ettim şimdi.

Bazı koşullanmışlıkları, alışkanlıkları değiştirebilmek için hep bu kadar uzun zaman mı geçmesi gerekir: Yoksa eğitim ile bu süreç kısaltılabilir mi? Bu anlamda sosyolojik boyutta ciddi anlamda kafa yormak gerekecek.

Şaban AKTAŞ
10.02.2015