“Hayat” dediğimiz bu beş harfli iki heceli sihirli sözcüğün ne anlama geldiği sorusuna her insan kendince bir yanıt vermiştir vermesine de, ancak bu güne değin bu gizemi çözene rastlanmadığı da bir gerçek.
Asırlardır bilimsel dinsel felsefi ve daha pek çok şekliyle ele alınıp, hakkında en fazla yorumlar yapılmış ve yazılar kaleme alınmış olan “hayat” kavramı, her insanın yaşam sürecindeki yaşanmışlıklarıyla değerlendirilip özdeşleşmiş sonunda.
Kimimiz renk renk coşkulu, kimimiz koyu kasvetli renklere fırça sallıyor olsak da, kim vazgeçmek ister yaşamdan gene de…
Koşullar çok zor hatta acımasız da olsa. Yaşam savaşında tek kürek seyrediyor da olsak…
Amansız kışlara meydan okuyan, karlı tepelerde çiçek açan, eylül güneşi gibi yürek ısıtan bir kardelen çiçeği olmayı başarabilmek değimlidir yaşamda asıl olan.
Yoksa ömür dediğimiz nedir ki…
Kimimiz için bir kum taneciği avucumuza sıkıştırdığımız.
Kimimiz için bir umman kucaklayamadığımız.
İster ilim/bilim mucit insanı olun. İster adınız en güzel ifadelerle anılsın. Hiç biri, elinizi tutan sıcacık bir elin. Gözünüze sevgi ve şefkatle bakan bir çift gözün. Kulaklarınıza yayılan efsunlu bir sesin. Yüreğinizden geçenleri okuyabilen bir ruhun. Ve sizi sizden daha çok seven koruyan gözeten ve sahip çıkan birinin varlığı kadar mutlu edemez hayatta.
Bunların farkında olabilmek ise gene hayatın bir armağanıdır size.
Gerçekler acı veriyor yürek burkuyor gönül incitiyor çoğu kez. İnsanoğlunun yaptığı kötülükler haksızlıklar yanlışlar dönüp dolaşıp kendisine geri dönüyor katlanarak.
Oysa çocukluğumda belleğimde yer etmiş olan bir cümlenin anlamı, her geçen gün daha da çok anlamlaşıyor ve büyüyor yüreğimde.

“Dünyada bütün güzellikler bedavadır”
Dağarcığınızdan güzellikler eksik olmasın.