Ali,bir şıra daha babaya:)

Semiray Emre' ye katılıyorum. Yazılarınızı okurken okura sahneyi yaşatıyorsunuz. Çok samimi ve bizden sahneler. Geçen benim bir anı yazımda siz aynı şeyi söylemiştiniz. Aynı çağda yaşamak , olayları yaşamak sanırım ortak nokta. Sanırım Babayı değiştiren yaşadığı sıkıntıların sonunda bir arayış içinde olması ve sıkıntılarını en sevdiklerinden çıkarması. Nden böyle yaparız hala anlamış değilim. Babama gelince, Babam rahmetli çok anlayışlı bir babaydı. Onu rahmetle anıyorum. Abimin sigara içtiğini öğrendiğinde çok kızmıştı fakat dövmedi onu. Karşısına aldı " Oğlum madem içiyorsun bu zıkkımı kenarda köşede içme geç karşımda iç. Sigarayla saygı olmaz demişti. Çok iyi arkadaştılar, hatta beraber içerlerdi rakıyı da. Ha iyilik mi yaptı, yoksa kötülük mü yaptı o konu karanlık. Çünkü ikisi de aynı yaşta öldüler. Sonra ben başladım sigaraya. İşyerime gelmiş. Ben arkadaşımla konuşuyorum. Babamın farkında bile değilim. O zamanlar serviste içiliyordu sigara. Başka bir arkadaşım babamı farketmiş bana işaret vermeye çalışıyor ama ben anlamıyorum. Ağzımda sigara o yana dönmemle babamı göördüm ve vücudumu ateş bastı.Babam ise ben sigarayı söndürmem için salonda bekledi. Yanına gittim ve masama getirdim. Akşama evde anneme demiş ki " Kız da başlamış sigaraya ama gördüğümü sakın söyleme utanmasın, üzülmesin. " Demiş. Biliyordu fakat belli etmiyordu. O mükemmel bir babaydı. Aile konusunda şanslıydım. Yazınız yine çok güzeldi. Kitap haline geldiğinde ilk satın alacak okur ben olacağım inşallah Kemal Bey. Saygıyla.

Kemal bey,O kadar içten anlatıyorsunuz ki;sizinle sohbet ediyor gibiyim.Burada sizinle şunu paylaşmak isterim bir alim der ki,ne kadar insan varsa o kadar Allah'a giden yol vardır.Yine peygamberimiz; "lailaheillallah diyen kurtuldu"der .Biz kimsenin dinini sorgulamakla görevli değiliz.Bize bu kainatı ve dünyaya yaratan,çeşitli nimetleri ile süsleyen her türlü kolaylıkları bizim için yaratan RAB'be kullukla görevliyiz.Tek istenen şey bana göre güzel ve kaliteli insan olmak..İnançlarımızı yaşarken neye ,niçin nasıl inandığımızı bilerek ve başkalarının inançlarına müdahale etmeden ama kendi dinimize de sadık kalarak yaşamak.Araştırmak okumak ve ilim öğrenmek.İlim öğrenirken de kendi aynamızdan kainatı kendimizi,insanları tanımak...Bu derya öyle güzel ,öyle anlamlı,öyle yapıcı ,öyle içten ki...Kişi sevdiği ile beraberdir demiyor mu ben bu söze bitiyorum işte...Onu her zerrede hissetmek..inanılmaz keyif verici.Ben ben den sorumluyum ve bunun güzelliğini yaşıyorum.Sevgi ve aşk üzerine yaratılan şu alemde seyr halinde olmak inanılmaz bir tutku...Güzel kaleminiz hiç dert görmesin<hep yazsın.korkmayalım biz birbirimizden hepimiz insanız ve mutlaka asgari müştereklerde anlaşacağımız bir dünyamız hep olacak.Saygılar efendim içtenliği şiar edinmiş yazan kalemin sahibine...

Babalara vurulmaz sözü beni sözleriyle adeta döven babamın artık sus diye çenesini tuttuğumu hatırlattı.
Ne derse desin bu hareketi yapmamalıydım ama sinirlerimi en uç noktaya fırlatmıştı.

Gerçek din islâmdır.
Ve peygamber en son peygamber, peygamberimiz Hz. Muhammet'dir. Kur'an kursunda okumuş biri olarak bu gerçek beynime iyice yer etti ve kabul ettim.

Gerek hıristiyanlarda gerek de müslümanlarda sapmalar, sapkınlıklar oldu. Bunla gerçeği değiştirmez.
İnsan iyice düşününce inancı artıyor. Mezhepler dinlerdeki görüş farklılıklarıdır. Allah katında bir ayrımı olacağını düşünmüyorum.

tebrikler,

yine güzel bir yazıydı,

saygılarımla..

Hay Allah! Aleyhinde konuşulması tartışılması tabu olan bir konuda daha hemfikirmişiz. Taassup ve köktendinciliğin yüksek prim yaptığı şu günlerde bu konulara girme cesaretinizi takdir ediyorum. Şahsen ben sonucu olmayan bu tip tartışmalardan uzak durmaya gayret ediyorum. Ama yapımız belli: Karpuza karpuz, adama da adam diyoruz. Eğilip bükülemiyoruz.