Hayatımda üç çeşit insan var: 1-“Olmazsa, olmaz”lar. 2-“Olmazsa, olur”lar. 3-“Olmazsa da olursa da, olur”lar. Birincileri gitmek isteseler de ben bırakmam, ikincilerin gitmesi için elimden geleni yaparım, üçüncülerin gitme ve kalma konuları ile hiç ilgilenmem.

Bir gönle girmek için çok uğraştığın halde giremediysen üzülme. Belki o gönül, başka bir gönlü içine alamayacak kadar dardır!

Tutarlı bir dünya görüşüne ve dingin bir ruh haline sahip olmadan felsefe yapılamaz.

”Karşıma yanlış insan çıktı!” diye dövünüp ağlama boşuna! O çıkmadı, sen onu aradın ve buldun!

Boş kafayla konuşanlar neden en çok alkışı onlar aldıkları halde, en çabuk unutulanlar olurlar? Çünkü alkışlayanlar da bu işi boş bir kafa ile yapmaktadırlar.

Aptal ile akıllı arasındaki fark: Aptal sadece kuyuya nasıl ineceğinin hesabını yapar; nasıl çıkacağını hiç düşünmez.

Hayat oyunu, oynamasını bilmeyene oynar.

Başarılarının artıp artmadığını anlamanın bir yolu da, seni kıskananların sayısının artıp artmadığına bakmaktır.

*Çare olur diye, bir çaresizden medet umuyor. Bataklığı saplanmış iki kişinin kurtulmak ümidiyle birbirine sarılmaları gibi…

(Yakında kitap olarak bastırmayı düşündüğüm Oruç Baba’dan Aforizmalar-2 ön çalışmasından alınmıştır.)