(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
BEN DE AYNI FİKİRDEYİM, UNUTULMAMALIYDI...ARKADAŞLARIN DAHİ MEZAR YERİNİ YAPTIRAN, AİLE BİREYLERİNİN BİRKAÇININ DA MEZAR YERİNİ YAPTIRMIŞ BİRİ OLARAK KEŞKE DİYORUM ÇOCUK OLMASAYDIM O DÖNEMDE, HİÇ BIRAKIR MIYDIM ÖYLE...NE YAZIK Kİ O BİR GAİP ARTIK ve bir şey daha: miras davası sonlandı. 50 küsur mirascı parayı paylaştı. bir tek ben, bana düşen payı almayı reddettim...çok değil, 5 bin lira idi..vergi dairesinin oldu para :) ....SAYGIYLA
Ya bir tarafta ya da öbür tarafta oluyor insan. O zaman da olmadığı tarafın tarifi imkansız acılarının sorumlusu. "İlla da, beni kızımın evine götürün, diye tutturmuş da onun için getirmek zorunda kalmışlar. " diye yazmışsın ya hocam, içimdeki tüm katılık öldü yazdıklarının oluşturduğu. İçinden gelmedi ya elini öpmek, bir de "O ise beni tutup kavrayarak çekip bağrına bastı. “Torunum…” diyerek koklaya koklaya öpmeye başladı." diye yazmışsın ya, boğazıma kocaman bir şey düğümlendi.
Ne kadar acı değil mi...ama tamamen gerçek bir yaşanmışlık...ben de biraz olsun kendimi cezalandırmak için yazdım zaten...cezayı hakeden o kadıncağız mıydı... yoksa ben mi?.... ben neticede bir çocuktum... ama onun ilgisini kestiği evlatları da o dönemde çocuktu. HANIMELİ isimli öykü o dönemini anlatıyor, okumadıysanız okumanızı arzu ederim...SAYGILAR
Allah nasip ederse çok yakın zamanda emekli olacağım. Bir koltukta iki karpuz taşınmıyor. Edebiyat aşkım, iş, ev ve özel hayatımla çok yoruyor beni. O yüzden de çoğu yazıyı okuyamıyorum. Bu yazılar içinde sizinkiler var tabii. İnşallah izne ayrılınca ilk işim sizin öykülerinize en baştan başlayarak okuyacağım. Bu bölüm diğetrlerinin devamı olduğu için tam bir bağlantı kuramadım ama yazılarınızı okumak keyif veriyor bana Kemal Bey. Başarılar diliyor, saygılarımı sunuyorum.
İnanın ki, öykülerimi sizin okuduğunuzu fark edince ayrı bir mutluluk duyuyorum. Bu sitede öykücülüğü üst düzeyde kalemler okusun, diğerleri önemli değil, derim hep. SAYGIYLA
ZAVALLI ANNEANNE...Onu canlı olarak en son gören ben olmuştum zira aynı odada yatmıştık. Bana çocukluğundan beri göremediği oğlunu sormuştu. "Dayın gelip gidiyor mu? Nasıl o?" diyerek...Enteresan olan dayımı ben de hiç görmemiştim.Biliyordum bir dayım olduğunu ama annem evimize sokmuyordu onu, yok benim öyle bir abim, diyerek. Anneannemin cenazesine gelen dayım evin içine giremeyerek avluda taziyeleri kabul etmişti. Bunun sebebini, "Haımeli" isimli öyküde yazmıştım...SAYGIYLA
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.