Hiçbir yalnızlığın kesin çözümü yoktur.Kalabalık olsanız dahi bir parça illet kalır yüreğinizde tekrar yüreğinizi sarmak için bir boşlukta... Bir parça ancak koca bir yıkılmışlığa bedel bir yalnızlık.
yalnızsınızdır... sonra başka bir yalnız ile kesişir yollarınız. konuşmaların eksik kaldığı zamanlarda, siz çok´un bile az kaldığı zamanları yaşarsınız.Paylaşırsınız ne varsa...öyle üstünkörü değil derin yaşarsınız ne varsa.öyle içten öyle tebessümle kanarsınız.Herkes olur ,her şey olur, siz olur...ve doyarsınız yaşama.harf olur yazdıklarınıza , söylediklerinize ses, baktığınıza en güzel manzara,ve nefes...çekebileceğiniz en derin nefes...
sonra bir soğukluk eser bir kapı aralığından. Bir soğuk ki avuç değil yürek üşüten. Bir soğuk ki göz bebeklerinde büyüyen...Yapacak çok şeyiniz kalmaz sonra çünkü hiç bir avucun sıcaklığı ısıtamaz yürekleri. Hangi yürek es kaza çarparsa çarpsın yüreğinize ısınmazsınız... Ne yaşarsa yaşasın insan hep gözünü ilklerini bıraktığı yerlere çevirir çünkü...İnsanoğlu garip...insanoğlu anlaşılmaz...İlk diye yaşadıklarına ,geleceği bilmeden hep son diye sıfatlar yapıştırır, ancak son dedikleri, hiç bir zaman sonun saltanatı süslemez...Bu ancak bir yürek ölümüdür bilmez...
sahi ilk aşk ile son aşkın farkı nedir bilir misiniz.İlk aşk insanı büyütendir son aşk ise tamamlayan....
ilk diye başladığınız , öyle bir kuşatır ki sizi , büyürsünüz.Her basamakta ,her adımda her bakışta, her tutuşta daha olgun bir benlik karşılar sizi. Belkide ilk denenlerin tek olarak kalamamasının en büyük nedeni de budur.Herkesten başka ,o çocuk yanınıza aşık olan, bir süre sonra herkese benzemeyişinize eker ayrılık tohumlarını ... dedim ya insanoğlu garip... Bir yüreği alıp sevgisiyle büyüttükten sonra eskisi gibi değilsin diyerek terk etmek, hangi canlıya yakışırdı ki insandan başka...
Sonlara gelince ...Son dediğin ilklerini yolcu ettikten sonra kocaman olmuş yüreğinle tam olacak kişiyi bulmaktır. Son dediğin ben kelimesinin iyelik halidir... ´Ben´im´ dir. Yüreğine iyelik niyetine bir ´m´ harfi eklemektir.´Yüreğim´ dir. son dediğin yüreğini tamamlamaktır bir çift gözde... son dediğin akıbetine bir ´m´ ekleme cesareti gösterip ´SON´UM´ diyebilmektir belki de...