Kitaplarım…

Bugün sizlerle kitaplarımdan konuşmak istiyorum.Benim kitaplarım.Kıyamadığım,bakmaya doyamadığım,hüzünle seyrettiğim,hep benim olsa diye düşlediğim,kitaplarım…

Tüm kitaplar benim olsun isterim.Onları hiç incitmek istemem .Hepsini yanıma koysam da,sırayla bir solukta okuyup bitirsem.Durmadan okusam okusam.İçlerinde neler var,neler yok diye baksam.Duysam onları,ses verseler bana,dokunsam,dünyam olsalar.

Onlar benim hayatım.Yaşamımın birer parçası.Nefesim,suyum,ekmeğim,tadım,tuzum.Her sayfasında,her satırında,kendimden bir şeyler bulduğum güzellikler diyarım.Benim ülkem, benim vatanım,hissettiğim, yaşadığım,içimde biriktirdiğim sevgimin doğallığımın duygu seli.

Yüreğimi zenginleştiren,ruhuma ilaç gibi gelen,susuzluğumu gideren yeşil dünyam.

Okumayı öğrendiğim için her zaman şükrettiğim,yalnızlığımı paylaştığım,dilim,gözüm,sesim olan kitaplarım.

Elime aldığımda bana gülen yüzüyle bakan,sevgili bir dost gibi hissettiğim,okuduğumda bana dünyaları bağışlayan,kalbim,yüreğimin gülü,çiçeklerle donanmış bir bahçede dolaştığım mutluluğum.

Onlar beni hiç aldatmayan,olduğu gibi kalan,güzellikleri,kötülükleri,yaşamdaki her şeyi benimle paylaşan,aşkım,saadet halkam.Birbirimize aşktan başka verecek hiçbir şeyimiz olmayan sessiz dünyamın hakimi.

Kitaplarım,…

Biliyor musunuz? Onlar beni hiç kırmayan,inci gibi dizilmiş kelimeleriyle beni ben yapan,yeri geldiğinde yüreğime su serpen,yeri geldiğinde gerçekleri görmemi sağlayan, yürek sesime ortak olan arkadaşım,sırdaşım.

Bazen kulağımda tatlı bir müzik nağmesi inceliğinde içime süzülen,ruhumu genişleten,hissettiren,öldürücü yalnızlığımdan,kırık hayallerimden,mavi dünyamdan sahneler yaşatan, ciltli, kapak resimli,hadi beni al diye görücüye çıkmış,hayat kaynağım.

Hep güzel kalan, beni darda bunda bırakmayan,kalbimi karartmayan,hak yoluna açılan yolda, ellerimi açıp dua etmemi, beni inancımla yüreklendiren çiçek bahçem.

Ondan uzak kalmaya dayanamadığım, dinlenip sevgi denizinde yüzdüğüm gerçeğim her şeyim.

Huzurum,baharım,yaşamım,eksikliğini hissettiğim,sevdamın sesi,içimdeki sen boşluğunun sahibi, beni yıpratmayan, üzmeyen, mutlu eden tek yazılı gerçek satırların yürek sahibesi.

Bazen neden dediğim,bu kahrolası acı dünya,kaderim diye hayıflandığım, gözyaşlarımla yıkanan, yanan yüreğime, çaresizliğime, ilaç gibi gelen, merhem olup yakarışlarımın acısını incelten, hafifleten aşkım.

Özgürlüğümü kanıtladığım, gözlerimi kapadığımda sayfalarını teker teker çevirip her bir satırından yüreğimde yüce anlamlar bırakan,kaybolan benliğimden birer parça örnekler sunan, nerede olduğumu bilmediğim gezgin ruhumun paylaşmanın verdiği anlamlı özgürlüğüm.

Bıçak gibi kesilen yüreğime, kalbimi kanatan acılara,bana saldıran yaşama,güzel kelimeleriyle cevap veren özel dünyam.Gizliliğimi,sırlarımı, umutlarımı korkusuzca okuduğum yazdığım beyaz sayfalarda ki; siyah noktalarım.

Durmadan yazmayı düşlediğim, içimdeki sevgi yumağından bir şeyler ördüğüm, yazarken kanayan yüreğimden, ağlayan gözlerimden,damla damla dökülen yaşlardan, inci tanelerinden, bir kuyunun dibinden,karanlık gecelerimden,özlemlerimden beni hayata bağlayan parlak elmasım.

Bir kitap olmayı düşlerdim.Bir kitap olsam, satır satır yazılsam, okunsam, anlaşılsam,beğenilsem, özlensem. Sevgi ve aşkla zincirlese beni.

Bir gül goncası olsam,
Okunduğumda açılsam,
Kırmızı gül olsam,
Bir serüven olsam,

Romanın kahramanı olsam,
Beni satır satır yazsan,
Beyaz sayfalara konu yapsan,
Siyah mürekkebinle şekil versen,

Sonra sayfa sayfa çevirsen,
Yüreğine de indirsen,
Yaralarımı da merhem yapsan,
Sevdamı da yazsan,

Gül bahçesinde öten bülbülleri de dinlesen,
aşk kokan kırmızı gülleri de sevsen,
kitap gibi açılan yüreğime de gelsen...

Açılsın yüreğimiz sayfa sayfa sevgiye, mutluluğa, okuma huzuruna,…

Hoş geldin dünyama yeniden ,…

Kitaplarım…