(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Oy oy oy!... Çok enteresan bir sunumdu. Böyle konulara çok ilgim olmamakla beraber, aşina olduğumuz cümlelerin, mitolojinin esrarengiz atmosferindeki sihirli dansını ilgi ile okuduk. Güzeldi.
Babasına bak, kızının sonra da oğlunun hikmetini anla desem, aklınız mı karışır? Yok, yok karışmasın bu tesadüflerin en çok filmlerde olduğu hayatta. "Kaç hayatı terk ettim? Bu kaçıncı hayatım? Şu asırlık çınarda gizliydi ruhum..." derken bile, tek hayatta kotarılmış bunca şeye rağmen, utangaç ve hatta suskun bir mütevazi siperin ardına gizlenmiş halde düşlerin en hayran bırakılası cennetlerini yaratıyor ustam.
Ustam verdiği her este sessiz çığlıklar bırakıyor gönlümüzde.
Gönlümüz ise heyecanlı, gönüllü teslimiyetin getirdiği yerden hoşnut, acemi kelebek kanatlarıyla uçuşmakta... Bu bedelsiz sunulan cennete, bedensiz aşkın yolunu bulmuş olmaktan mağrur ve bir kız çocuğu masumluğunda kendine sunulan bu güzel cennete dalıyor gönlümüz.
Tanrı Kronos'un ilk sözleri, Kadehini kendine kaldırdığında ,gözlerinde parlayan ay ışığına güvenen bütün oğulları,bütün kadınlarına diz çökmüş. Bütün bir yemek boyunca her kadehten düşen gülüşmelere,her çatalda kopan ağlamalara aldırmayan Tanrı Kronos'ın ,en büyük korkusu yine kendisi.
Tanrı bir insan mı?
Budala ! Budala !
Francisco'nun elleri bedenimi değil ,ruhumu çizmeli, kocaman bir ruh,içinde kendini büyütebilen,büyüdükçe ayın sakalına dokunacak kadar. Tanrı Kronos'ın gözlerine girebilen ay ışığı,sırrını bana verecek. Dokunduğum sakalından kendime bir beden ! Bir bedene bürünecek çizilen ruhum ! hem ay ışığını verecek, hem hep o yükseklikten yeryüzüne ! Aşk Böyle bir şey mi diyecek ?
Muhteşem ! Muhteşem ! Muhteşem !
2 yıl 3 ay 2 saat boyunca bu yazı,bu sitede ilk beşte bende !
Olur da bir gün " Eşim Beni Boşuyor" diye bir yazı yazarsam, bilin ki sebebi sizlersiniz. :)
Bu ne Kemnur ya.
Bırak da uyumak istiyorum. Tamam güzel yazıyorsun işin o tarafı malum zaten ama düz yoldan, rampaya çıkıyorsun, ayağımızda topuklu ayakkabılarla sana eşlik etmeye çalışıyoruz. Hadi neyse de.
Bir bakıyoruz rampadan doğru dağa, ayakkabılarımızı elimize alıyoruz.
Ya sonra ?
Kimin aklına gelir ki, dağdan aşağı paraşüt atlatacağın ?
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Cevap Yaz