Geçmişe mi bir selamdır bu, yakınlarına mı yoksa yarınlara mı?İlk okuduğumda anlamadım.’İkinci bin yıla selam olsun’diye yazmışsın mektubunda.Geriye bakıldığında ard arda sıralanarak geçip giden yıllar bir avuç takvim yaprağı değil midir ki geçmişe selam yollasın, dedim.Düş kırıklıkları, tutulmamış sözler, can yanıkları arasında küle karışmış hüzünler, umutlar ...Her adımımızda bir parçamız eksilmiş nerdeyse.Çoğalacak yerde çözülüp azalmışız, tükenmişiz yıllar içinde.

Geçen gün aradığım bir kitabı bulmaya çalışırken gözüme takıldı.Ne çok çiçek kurutmuşum üniversite yıllarında.Pek çoğunun yaprağında tarih var.Kimi bir bahar, kimi güz, kimi kış..Sen iyi bilirsin Ege toprağı cömerttir.Her mevsim yeşili ve çiçeği daldadır.

Dal, çiçek, yaprak..Kitabın sayfaları arasında hepsi aynı rengi almışlar.Her kuruyan şeyin rengi birbirine nasıl da yaklaşıyor.Tıpkı bir kahkahanın yada gözyaşının bizi eşitlemesi gibi..

Eline kalem almadığından söz ediyorsun.Eskiden şiir umuttur, derdin.Karanlığa yakılmış bir ateş.Umutlar azalınca şiir de elveda diyor anlaşılan.Sen yine de umutlu ol, sebepsiz de olsa gülümse.Delilik aşktır.Aşk umut.

Bir telaş içindeyim bu günlere.Sanma ki tası tarağı topladım bir yolculuğa çıkıyorum.Yolların heyecanı ve telaşıdır duyduğum.Değil.Böylesini tercih ederdim aslında bedensel yorgunluktan sonra daha kolay dinlenmek.Oysa zihnimizi meşgul eden şeyler dinlenmemize de engel.

Seni özledim.

Biliyorsun bu iki sözcüğün içine yüzlerce cümle sığdırabileceğimi.Sen yine de o yüzlerce cümlenin içinden seni en çok gülümsetecek olanları seç ve tekrar oku.Bu aralar gülümsemeye çok ihtiyacın olduğunu biliyorum.
Çok daralırsan bir akşam üstü çıkar gelirim.Uzun uzun laflarız.Birlikte biraz zaman geçirmek ikimize de iyi gelir.Her zamanki gibi..

Sevgi ve umutla...

Görüşmek üzere.