ÖYKÜMÜZ KİTAP OLARAK BASILACAĞINDAN İÇERİĞİ BURADAN SİLİNMİŞTİR... KİTAP OLARAK ALIP, OKUMANIZ DİLEĞİMLE... SAYGILARIMLA
Paylaş:
1 Beğeni
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
'Erkek' geçinen bir kültürün, hiç de erkek olmadığının imgesi isabetle imlenmiş... Bu imgenin simgesi de 'osuruk' olabilirdi en fazla... Bunların yanında, daha çeşitli göndermeleri de barındıran öykü, meselenin dramatik boyutunu da sergilyebiliyor...Tebrikler...
Of!... Çok etkileyici olmuş bu bölüm. Ama, asıl sorumlunun, osurmayı seven baba olduğunu öğrenmek canımı sıktı. Anlayamıyorum... Nasıl bir babadır ki bu, çocuklarını çalıştırır da, kendi sadece kıçını ısıtma operasyonları ile geçirir hayatını? Bilemiyorum... Bizim babalarımız öyle değildi... Tanıdığım babalar da... İtiraf ediyorum, ben çok osururum. Kızar bana evdekiler. İyi de, kendi evimde yapamaz isem gönül rahatlığı ile, nerede yapacağım bu işi? Ama, inanın babamın bir ''fıss''ını bile işitmedim hayatım boyunca. Şimdi 87 yaşına gitti, tutamıyor gaz geldiğinde herhalde, kaçırıveriyor. Ben yine duymuyorum da, hemen ayak dibinde oturmayı alışkanlık haline gelmiş yaşlı anam duyuveriyor. Eee, 65 yıllık kocası. İlk defa gaz sesi duyuyor, şaşırıyor elbet.
Şaka bir yana, çok etkileyici bir bölümdü. Hayatın realiteleri diyelim yine biz. Üzüldük... Ne demeli başka?
Ya arkadaş, hayatımızın acı bir realitesi idi aslında kaleme aldığın ama, bir gaz muhabbeti tutturduk, konuyu karambole getirdik. Bence, bu gaz işi ilgili de bir yazı kaleme al sen. İlginç olacağına eminim.
teşekkürler...osuruk mevzuu önemlidir...inanın bana, ben yaşadım, devlet hastanesi acilinde birşey yapamayınca ambulansla tıp fakültesi aciline götürdüler ve orada hikmeti ne ise bir serumla makinalı tüfeğin tetiğine bastılasr. o sancılardan sonra kimse kusura bakmasın valla, adabı muhaşeret filan dinlemem, salarım,...:) saygıyla
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz