Çok yorgunum..
.. Bu akşam o kadar çok yorgunum ki, yüzümden düşen bin parça
Gözlerim kısık, dudaklarım bir birine yapışmış bir haldeyim
Kollarım çaresiz, ellerimden gariplikler var.
Parmaklarımdan umut kesilmiş ve ben kendimi bu akşam çok yorgun hissediyorum.
.. Sarsılır yeryüzü, depremler oldu sanırsın
Ay, yok, gökyüzü her zamanki gibi karanlık gene ve ben hiç umut etmeden bakıyorum
Neden? Çünkü kendimi bu akşam çok yorgun hissediyorum
Alaca karanlık kuşağı gibi bakışlarım, bir orman kadar kalabalık düşünceler var kafamda
Kırık aynadaki görüntülerde mi kaldı gülüşlerim, ben neden kendimi bu kadar yorgun hissediyorum.
…Bir barikat arkasındayım, çekilmiş silahlar, mermi namlunun ucunda, bir çocuk çığlığı kulaklarımda.
Bu çığlıklar benim sesim, benim çığlıklarım mıdır kulaklarımda yankılanan yoksa?
. Allahım nedir bu benim başıma gelenler, nedir bu umutsuzluğum böyle?
Neden bu saflığım? Açmışım kucağımı, kucaklamışım, bir kucak dolusu yalnızlığı.
Oy başım, oy benim zavallı duruşum
Oy benim boşa bekleyişim seni, ey umudum.
Bir ocak başında tüter ayrılık, bir sevda masalı gibidir yansızlık.
Kör gözlerde bir perdeyim şimdi.
Bilmem, bilmem beni anlıyor musun?
.. Ben kendimi bu akşam çok yorgun hissediyorum. Sevgimi kaybettim, aşklarımı da.
Karanlık bir gemide yolcuyum şimdi. Bir mum yaktım geceye aydınları mı bilmem ama
Ben kendimi çok yorgun hissediyorum, hem de yalnız. Hey, beni duyuyor musunuz?

Gündüz Yavuz..22 / 01 / 2012 .Pazar…Akşamın karanlığında başlayan yalnızlıklarımla birlikteyim bu gece…