1809 yılında Boston’da dünyaya gelen Edgar Allan Poe doğuştan şanssız bir çocuktu. Altı yaşına geldiğinde yalnız kaldı. 1815 yılında kendisini evlat edinen ailesiyle birlikte İngiltere’ye gitti ve öğrenimine Londra’da devam etti. 1827 yılında orduya girdi ama burada disİplinsizlik suçu işleyerek ordudan atıldı. Büyük bir hayal kırıklığı içindeydi. Ani bir kararla dul ve yoksul halası Maria Clemm’in yanına sığındığı Baltimore’a yerleşti.1835’ten başlayarak Richmond’da çıkan Southern Literary Messenger dergisine yazılar göndermeye başladı. Gerçeğini unutmanın çaresini içkide arıyordu.

1837 yılında henüz 14 yaşında olan yeğeni Virginia Clemm ile evlenip New York’a yerleşti. 1840’da İşitilmedik Hikayeler adlı yapıtını yayınladı. Bunu 1845’te yayınlanan Kargoadli şiiri izledi. Çok sevdiği genç karısı aniden öldü. Poe, bu ölümün ardından yıkıldı. Umutsuz ve hastaydı, Delirium tremens krizleri geçiriyordu. Bir ara kendini toparlayacak gibi oldu, yaşlı ve zengin bir kadınla evlenmek üzereydi ’ki, Baltimore’da bir sabah onu, geceyi geçirdiği meyhanenin kapısında can çekişirken buldular.

Poe’nin dehası hayatına benzer:alabildiğine sıkıntılı, acılı ve dokunaklıdır. Poe Eureka’da belirdiği üzere, romantizmin lirik boşalışlarına karşıdır. Çağdaşlarınca anlaşılamıyan bu yapıt Boudelaire ’i ise derinden etkileyecek ve Poe’yi, Fransa’ya ve Avrupa’ya çevirileriyle o tanıtacak : The Roven adlı şiiri ise Fransızcaya Mallorme’nin kalemiyle kazandırılacaktır.

Edgar Allen Poe’nun ülkemizde en tanınan şiiri:Annabel Lee’dir. Bu şiirin ana teması bir kadının ölümüdür. Annabel Lee şairin yazdığı son şiirdir. Ve genç yaşta ölen Virginia Eliza Clenmm Poe’ye yazılmıştır:

Seneler seneler evveldi;
Bir deniz ülkesinde
Yaşayan bir kız vardı, bileceksiniz
İsmi Annabel Lee;
Hiçbir şey düşünmezdi sevilmekten
Sevmekten başka beni.

O çocuk ben çocuk, memleketimiz
O deniz ülkesiydi
Sevdalı değil kara sevdalıydık
Ben ve Annabel lee;
Göklerde uçan melekler bile
Kıskanırdı bizi.

Bir gün işte bu yüzden göze geldi,
O deniz ülkesinde,
Üşüdü rüzgarından bir bulutun
Güzelim Annabel Lee;
Götürdüler el üstünde
Koyup gittiler beni,
Mezarı ordadır şimdi
O deniz ülkesinde.

Biz daha bahtiyardık meleklerden
Onlar kıskandı bizi-
Evet! bu yüzden (şahidimdir herkes
Ve o deniz ülkesi)
Bir gece bulutun rüzgarından
Üşüdü gitti Annabel Lee.

Sevdadan yana kim olursa olsun,
Yaşça başca ileri
Geçemezlerdi bizi;
Ne yedi kat gökteki melekler,
Ne deniz dibi cinleri,
Hiçbiri ayıramaz beni senden
Güzelim Annabel Lee.

Ay gelip ışır hayalin erişir
Güzelim Annabel Lee;
Bu yıldızlar gözlerin gibi parlar
Güzelim Annabel Lee;
Orda gecelerim uzanır beklerim
Sevgilim, sevgilim, hayatım, gelinim
O azgın sahildeki,
Yattığın yerde seni.