Sen.
Sen lirik şiirimsin.
Şiir şiir kalbimdesin.
Kalbimde seni aşkla ağırlamaya,
seni güzel güzel sevmeye devam ediyorum.
Seni terk etmek, hiç yok.
Seni ihmal etmek, bana göre değil.
Seni üzmek, niyetimde yer almıyor.
Bugünüm ve yarınım diye seni biliyorum.


Sen.
Sen iki gözümsün.
Tek özümsün.
Söz söz gözlerime uğruyorsun.
Gözlerimle sana iyi,
sana sağlam bakıyorum ben de.
Çünkü gözlerim güzelliğinle apaçık bir değer.
Çünkü gözlerim varlığınla ayakta mutlu duran.


Sen.
Sen canımsın.
Kan kan dolaşıyorsun benim damarlarımda.
Benim hücrelerimde yerin hep ’’müstesna’’,
hep ’’başka’’.
Derin bir aşkadır yanımdaki duruşun.
Kirlenmez bir sevgiyedir ellerimi tutuşun.
Ve her dokunuşun zaten koyu bir sevdayadır.



Sen.
Sen ruhumsun.
Ruhuma ince ince dokunuyorsun.
Ruhum senden daima razı,
senden çok memnun.

Her zaman böyle kal.
Güzel dur karşımda.
Yağmur gibi, şiir gibi
beni, benliğimi ve yüreğimi çağır yanına.

Ki ben
her yerde
ve her koşulda
seni çok sevenin
seni çok mutlu edenin
ki seni hissedenin olayım