İnsan kimi zaman küçük şeylerle mutlu olur..Bir heyecan fırtınasının ortasında kalır..Yanakları kızarır, saçları dağılır ve ayakta içmeden sarhoş olur..Bu gibi durumlar çoğu zaman hayalperest oluşumuzdan kaynaklanır..
Hayalperestlik ?

Gerçek dünyayı unutma alışkanlığı olsa gerek..Kötü bir şey değil ama...Şahsen ben hayalciliği çok sevdim..Çünkü ben de olağan üstü duygular, izler bırakıyordu..Tadı dondurmalı baklavadanda güzeldi hani...Fakat her ikiside aynıydı; eriyip bitiveriyorlardı..Sonra apansız uyanıveriyordum; kahretsin yine rüyaydı ha..!
En güzel rüyam şiir gibiydi; yalancının teki...Bana benziyordu yani :)

Şaka bir yana güzeli düşleyenleri çok sevdim..Güzel olanı düşleyenlerden insana kesinlikle zarar gelmez..Bunun bilincinde biri olarak o güzel insanlara kucak dolusu sevgi ve selamlarımı gönderiyorum..Güneş doğar, yükselir ve batar..Bu güzelliği gören bir şair kalemini eline alır, ressam fırçasını ve bir ozan ise sazını...
Ben mi ?
Bu doğal olayda sessizce olanları seyreden bir deniz olmak istiyorum..Geceleri yıldızları alnından öperken olanca saflığı ile tüm ışıklara yüreğini açan bir deniz..
Bir deniz ki asla kirlenmeyen..

Sonsuz saygılarımla