Yazacağım bu can tende
Durana dek yazacağım
Eşitsizlik zincirini
Kırana dek yazacağım

Günüm çıkasıya dardan
Haber gelesiye yardan
Vurguncuya şahdamardan
Vurana dek yazacağım

Ağalığın çöküşünü
Gür suların akışını
Fakirliğin kalkışını
Görene dek yazacağım

Sorumluyum ben çağımdan
Düz ovamdan dik dağımdan
Sömürgeni toprağımdan
Sürene dek yazacağım

Halkım uyanmasın diye
Gerçekler gizlenir niye
Anayasam raftan köye
Girene dek yazacağım


Yazacağım adlı bu güzel şiirin sahibi Aşık İhsani, Malazgirtli anne babanın ilk çocuğu olarak İran’ın Hoy şehrinde dünyaya gelir. Gerisini kendisinden dinleyelim:

’Daha henüz memedeyken hastalanmışım. Annem ve babam yurda dönüşü uygun bulmadıkları için bir süre burada kalmışlar. O sırada annem kız kardeşime hamile kalmış. Bir süre sonra yurda dönmek için bir kervanla yola koyulmuşlar.

’Kervanla birlikte Duhan’a kadar bin bir güçlükle gelmişler. Burada mola vermişler. Mola esnasında eşkiya baskınına uğramışlar. Baskında babam yiğitçe çarpışarak hayatını kaybetmiş. Daha sonra bizler başka bir kervanla birlikte Malazgirt üzerinden Diyarbakır’a gelmiş ve yerleşmişiz. Annem burada çamaşır yıkayarak geçimimizi sağlamaya çalışıyordu ama çok zorlanıyordu.

’O devirlerde kiloluk ekmekler vardı. Tanesi 1;5 liraydı. Annem beni, hatırladığım kadarıyla 3 tane bir kiloluk ekmek karşılığında Muşlu bir ağaya verdi. Bir süre burada çobanlık yaptım. Muşlu ağa beni Vanlı bir ağaya , o da Erzurumlu bir ağaya verdi. Çocukluğumda hem ağaların zalimliklerine uğradım, hem de köylülerin uğradıkları zalimliklere şahit oldum.’

18 yaşına geldiğinde, ağa kapısından bir arkadaşıyla birlikte Erzurum’dan trene biner, ağadan kaçarlar.Türkiye’nin bir çok ilinde, çeşitli fabrikalarda gördükleri, sınıf bilincinin oluşmasında en az ağalar kadar etkili olur,’Oradaki sömürüyü bilip de sessiz kalamazdım’der.

Okuma-yazmayı askere gittiğinde öğrenir ve şiirler yazmaya başlar. Aşıklığa nasıl başladığını şöyle anlatır:

’Genç yaşlardayken parasız pulsuz İstanbul’a gelmiştim. Bir lastik fabrikasında işe başladım. Zor şartlarda çalışıyorduk. Hastalandım. Bursa’da bir müddet sanatoryum’da yattım. İyileştikten sonra elime kırık bir saz geçti. Kocaeli-Sakarya yörelerinde köy köy, kahve kahve dolaşarak saz çalıp türkü söylüyordum. İnsanlar da bana para veriyordu.’

1960’lı yıllarda politik türkülere yönelir, Türkiye İşçi Partisi ’nin kuruluşuyla birlikte sol hareketle ilgilenmeye başlar. Demokrat Parti ile başladığı politik yaşamına Türkiye İşçi Partisi saflarında devam eder. İşçilerin ve köylülerin sorunlarını, mücadelelerini şiirlerinde yalınlıkla dile getirir. Daha sonraki röportajlarında, önceki yaşantısını’cahillik’olarak tanımlar. O artık 68 kuşağının ozanı’dır.

1967 yılında öğrenci örgütlerinin düzenlediği Kıbrıs mitinginde Deniz Gezmiş’le beraber Amerikan bayrağını yakarlar. TİP’in bir çok etkinliğine üyesi olarak katılır.

Aşık İhsani, yurt içi ve yurt dışında bir çok konser verir. Bir çok ülkeye’de devlet konuğu olarak çağrılır, ödüller alır. Bir çok kere soruşturmaya uğrar ve hapisaneye girer-çıkar. 1980’den sonra bir süre yurt dışında yaşar. Kendi deyişiyle ülkesine olan hasretine dayanamayıp 1995 yılında tekrar Diyarbakır’a döner.

Şiirlerini, ’Ağalı Dünya’. ’Yazacağım’, ’Bakalım Hele’, ’Bak Tarlanın Taşına’, ’Vur Ağanın Başına’adlı kitaplarda yayımlanan Aşık İhsani, 68 kuşağının büyük ozanıydı. Yazımızı bitirirken bu güzel insanı ’Biz Varız’ adlı şiiriyle selamlıyoruz:

Biz varız be dostlar aha biz varız
Diyar diyar belde belde biz varız
Alın terimizin başı ucunda
Nöbet nöbet kitap elde biz varız

Özgür düşüncede arınmış günde
Teknik bilim savaşında en önde
Kökü kanlı toprakların üstünde
Yedi açan kızıl gülde biz varız

Bizleriz adına emekçi denen
Sermaye gücünü sırt üstü yenen
Altı kıta dört bucakta söylenen
Şarkı, türkü gibi dilde biz varız

Öküzü sabanı duvara asan
Ağanın patronun üstüne kusan
Makineye geçip düğmeye basan
Şarkı türkü gibi dilde biz varız

Genç ihtiyar sarı siyah beyaz ten
Birleşip çağını ileri iten
Bir uçtan bir uca haber ileten
Kalem kalem bakır telde biz varız

Sınır sınıf ayrımı dışında
Dinli dinsiz birleşmenin peşinde
Güneşin altında suyun başında
Yemişi bol olan dalda biz varız

Öbek öbek tarlalara doluşan
Ekmeğini aracısız bölüşen
Ak petekte nakış nakış çalışan
Arı gibi sarı balda biz varız

Adım adım omuz omuz yan yana
Varmak için yaşamanın tadına
Yeryüzünü sosyalizm adına
Zapt etmeye giden yolda biz varız