Ah Nüpelda ;




güneş belki senin içinde doğar
belki karanlık seninde kabuslarının katili olur kimbilir ?

belinden aşağı dünyayı sarkıtan dilber
ellerinin kıyılarında yüzüyor milyonlarca bakir silüet

de;


yüzün düşüyor hovardaların aklına

parmak uçlarında asılı rakı bardağı
kıvrak çingene gibi dili döndürüyor hızla şarkın Nüpelda

usulca sokuluveriyorsun yine romanın son sayfasında
çoğalıyor sesin antropoz kulaklarda



sen uyurken nüpelda
bir elinde gökyüzü
diğer elinde kayıp giden yıldızlar
helal ediyor aşkı kendine bu şehir

bombalar yağıyor insan azınlığı yerlere
şekerden boyanmış dudaklarıyla
bak sana benzeyen bir kadın vuruluyor topuklarından
fahişeler karış karış geziyor şehrinizi


irkil bir toplan Nüpelda !

kirletiyor biri sizi
bırakma kendini Nüpelda
en çok sen hakettin bol mezeli bu rakı sofrasını
adüsyonda adın yazılı




Nüpelda


sigaranın son nefes tiryakisi
dudağında delikanlıları saran faili sarışın
kimsenin olamazsın herşeyi biliyorsun
senin vasfın aile kapılarında geberecek

neye bunca sene bir aşka alenen susayışın
ağzının terkisinde küfrü besleyen kadın
kimsesiz misin bilmem
bir komidinin var sabah lazım olan


soyunup kıllarından köpekler
çekince gece eteklerini sokaklardan
uslanacakmı kaldırım taşları,
batmayacakmı çıplak ayaklarına
inancını yatır göğsünün döşüne
çek geceyi sımsıkı içine

korkular benim Nüpelda umutlar senin
hüsran benim Nüpelda en büyük dilim pastası senin bu hayatın !


çantandaki kokulu ruj bastıracakmı anason artığını
düşüyor gardımız çoğaldıkça kadehler
az kalmış bulmaya olmayan kafaları


Nüpelda

dar şehrin XXL kadını

yahudi güzeli
huri gibi
pırıl pırıl etten duvar teni
koklanmış çingene bedeni

mini eteği
kırıldı-kırılacak ince beli


Nüpelda


kokun dolanıyor şehri ardın sıra
yrım türkçen yetmiyor çöpçülere, sus Nüpelda

suyundan kaçan çeşmeler gibi iri göğüslerin
anlamı olmalı senle başlayan gecelerin
sen seversin kırmızıyı Nüpelda, bak gözlerime
senin rujundan çok daha kırmızı

kül kokuyorsun yine, ah Nüpelda
aynalar uslandırmıyor Barbi yüzünü

sen ıslanma Nüpelda
yine biri seninle kıskandırmış gökyüzünü



kıyılarıma çekil
bir ikimiz kuru kalalım gecede
dokunur biri de ağlarız belki biraz
hasbel kader kanar birşeyler şarkılarda belkide Nüpelda



anason kokulu kadın
kıvrıl köşeme sıyrılda o bardağın dudak payından yanıma doğru