Yaşamın fütursuzca akışı içinde galip gelecek tek güç mutlak zamandır. Zamanı peşimizden sürklemek, zamanın içinde sürüklenmekten daha yeğ tutulduğunda yaşamın süresi doluncaya değin zamana karşı direnmenin galibi yaşam olacaktır. Yaşam denilen evrenin süresi dolduğunda zaman galip gelmiş gibi görünse de; unutmayalım ki biz henüz doğmamışken zaman diye bir kavram yoktu.. çünkü bizler yoktuk. Çünkü olmayan bizler için dünya yoktu, evren yoktu, dünyamız dönmüyordu. Her yeni doğan can için dünya ve dünyanın oluşturduğu insanlığın, adına zaman dediği kavram sıfırdan başlayıp yine sıfıra doğru yol aldığını unutmamak gerekiyor

Bu durumda kendi yarattığımız zaman kavramına kendimiz yenik düşüyorduk; bilincinde olmadan. Bence bu, kişinin bilincinde olamadığı bir çelişki idi. Ve öyleyse bu çelişkinin aşılmasını sağlayacak en büyük güçte zamanı arkamıza alarak yaşamın güzelliklerini kendimize kılavuz seçmektir. Nitekim kişiyi yaşam sonrasında yaşatacak olan da, her insanımıza bahşedilen doğal ve ilahi güzelliklerin bilincine ulaşmış olarak yaşamak ve yaşatmaktır..

Bunu başarmak zor gibi görünse de, aslında zor olan bir şey yoktur. Çünkü zaman bizimle var olarak sıfırdan başladı yine bizimle birlikte o başlangıçtaki sıfırda yok olcaktır. Bu durumda yapılacak tek şey felsefik mana ile doğal anlamı bütünlük içinde ve dengede tutarak yaşamaktır. Kısaca sevgi ile doğayı, sevgi ile felsefik güzellikleri halhamur yaparak yaşamaktır.

Yaşamı sürdürmek, yaşam savaşında başarılı olmak oldukça zor bir eylemdir. Bu zorlu mücadele ise yaşam vitrinini süsleyen aksasuarlardır. Başarılır yada başarılamaz...Ama unutulmasın ki bizden öncekiler de aynı süreci yaşayarak zamana karşı direnmişler, kendileri tükenirken zamanlarını da tüketmişlerdir.
Soluk alıp verdiğimiz sürece zaman ve yaşam sürüyor demektir. Asıl olan bu süreci güzelliklerle ve sevgi ile zenginleştirerek sürdürebilmektir.

Bilemiyorum ama; biraz karmaşık gibi bir anlatım olsa da , hatta dostların bu yazıya katacakları yorumlar da yazılsa bence duygudaşlıkta bütünlük var olduğu sürece zaman hep arkamızdan gelecektir. Buna inanıyorum.

KÖMEN-Haydar OKUR