Arada Sami’nin okuduğu kederli mezar taşlarının dünyaya doyamadan genç, hatta çocuk yaşta göçmüşlerin ağzından, aslında geride kalmışların, bağrı yanık anaların daha çok da kederini gizleyen babaların isyanını haykıran kah yeni Türkçeyle kah ağdalı bir Osmanlıcayla yazılmış ağıtları dinlediler...

Adımı yazdılar mezar taşına
Ne boyuma baktılar ne yaşıma
Alnıma yazıldı, geldi başıma
Allahım böyle yazmış, ağlama anam…
-----------
Hüve’l Baki
Ah medet bulunmadı emrazının çaresi
Genç yaşında tekmil etmiş meğer kim vadesi
Nice ruhani cismaniyle tedbir ettiler
Gelse cümle neylesin dolmuş ecel peymanesi
-----------

Mezarlığı kestirmeden, Piyer Loti çayhaneleri tarafındaki istinat duvarından atlayıp, hızla geçip, Siirt’li Ahmet’in gündüz kahvehane, gece birahane mekanına daldılar.

İlk ve son siparişleri çaylar utangaç koklaşan, okuldan kırmış sevgililere bulaşmak için öfkeli, dik dik baka baka, garsonların,
-Kenardan beyler, kenardan piliiz,
tehdit yüklü komutlarına kulak asmadan masalara sürtüne sürtüne geçtiler.









*Öykümde kullandığım fotoğraf/resim bana ait değil, internetten alıntıdır.