Kaç milyon kere söyledim sensiz elim kolum bağlı diye, mübalağa yapmıyorum bilesin bir de! Anlamıyorsun ya da anlamazlıktan geliyorsun. Canım seni çekiyor, aşeriyor sana. Bile bile gelmiyorsun. İlle de üzüleyim diyorsun! Peki üzüleyim bakalım.


Yeşil mi yeşil ve ekşimsi mi ekşimsi bir elmayı ısırır gibi arzuluyorum seni. Yeşil eriği tuza banıp yer gibi ve taze bir simidi çaya batırıp... Bu kadar da arzulu ve iştahlı olur mu bir insan sevdiğine? Misli yok bu kadar sevmenin, misali yok. Galiba seni seveceğim geldi yine, dur bir dakika!


Dilim bir lal oluyor ki sensiz, konuşamıyorum bu yüzden. Kulağım bir sağır kesiliyor ki hiçbir şeyi duymuyorum. Bu nasıl bir sensizliktir ki başıma hep musallat oluyor. Halime bakıp bakıp gülüyorsun. Alıp alıp gidiyorsun beni uzaklara. Çalıp çalıp kapımı kaçıyorsun. İlla ki kafayı yememi istiyorsun! Peki üzüleyim bakalım.


Yakalarsam seni güzel olacak her şey. Bir yağmurda ıslanırız belki, bir güneşte yanarız, bir papatyalıkta sevişiriz, bir dağda ölürüz belki! İyi yanı şu ki biz oluruz; sen ben yalan olur. Bir şehri fetheder gibi muzaffer olacağım, sen galibi, sen kahramanı! Yoksa buna da mı razı değilsin? Peki, mağlup olayım, başım öne eğip, gözlerim yere bakıp hüzünlü şarkılar mırıldanayım. Bunu istersen yaparım. İsteğin emirdir biliyorsun.


Yokluğunun uğultusu eksilmiyor bir an olsun. Sensizliğin rüzgarı esiyor başımda. Ruhum ağır, bağır canım bağır "Sensiz yapamıyorum" diye. Bu kadar mı güzel olur bir hasretlik? Bu kadar mı tatlı olur ayrılık? Bu kadar mı oturtur bir aşk! Aşkın beni sarmış da çepeçevre hayalinle sarmaş dolaş olmuşum sere serpe.


Kaç milyon kere söyledim "Sen olmadan ben de olamıyorum hiçbir şeyde" İşim gücüm rast gitmiyor, ruhum huzur bulmuyor, kalbim ferah olmuyor, mutlu olamıyorum, gülemiyorum doya doya! Bahtiyar olursam her şey daha özel olacak! Sen olursan her şey daha harika olacak. Mutlu olacağız biz olunca. Fotoğraf karelerine hep gülümser bakacağız.


Ne kadar olumsuzluk varsa sensizlikte bende, ev sahibiyim, ne kadar aksilik varsa yokluğunda bana misafir bu yoklukta! Ben açlıktayım bu aşkta sen toklukta! Ben teklikteyim sen kalabalıkta! Ben dikenlikteyim sen güllükte! Ben küllükteyim sen güneşlikte! Yani şimdi ben seni bütün olumsuzluklara rağmen sevmeye devam edeyim değil mi?


İste yeter ki sen! Dağı düz ederim, düzü dağ; gökyüzünü halı, yeryüzünü sema ederim. İstersen at ateşe beni, sal sele... Ver ele beni, savur yele... İste yeter ki sen, yazı kışı yaz ederim.

İstemezsen beni, söyle! İstemediğini bile bile yine seveyim.

istemezsen beni, söyle! Gideyim.