Karar verdim. Yeni bir yazı halime karar verdim.

Kendimi tekrardan kurtarmam gerek. Gözlerimi daha fazla açmalıyım. Daha fazla kafa yormalıyım olaylar karşısında. Daha fazla yürümeliyim, önümde uzun uzun duran yollarda. Duyarlı yanımı geliştirmeliyim. Ben bir yazın adamıyım. Ben bir şair adamıyım. Benim için bahane olmamalı. Her oluş ilgilendirmeli kalbimi. Her terk ediş canımı acıtmalı. Ve her hüzün, kederlerime dokunmalı.

Bir köşeye çekilip keyfime bakmamalıyım. Susup, sessizliği haklı kılmamalıyım. Tembelliği seçmemeliyim. Hareket halinde olmalıyım. Şehir şehir dolaşmalıyım yeri geldiğinde. Yeri geldiğinde ellerimi yumruk yumruk masaya vurmalıyım. Yeri geldiğinde çocukların mutluluğu için süper güç devletlerle savaşmalıyım. Yeri geldiğinde uykusuz düşmeliyim, insanlar huzurlu uyusun diye her gece.

Bundan sonra günlükvari duygular kaleme alacağım. Bundan sonra edebiyata ciddi ciddi sarılacağım. Her yazdığım yazıyı önemseyeceğim. Öylesine, satırlarda dolaşmayacağım. Öylesine kitaplar okumayacağım. Kararlı olacağım. Kararlı davranacağım. Kararsız olmak gibi bir seçeneğe omuz dayamayacağım.

Sık sık yazacağım düşüncelerimi. Yazıda nefes alacağım. Yazıyla sesleneceğim Dünya’ya ve insanlığa ve de yüreğime.

Bazen cümle cümle coşacağım.
Bazen sessiz sessiz suskunluğumu dile getireceğim.

Gün içerisinde yaptıklarımı sıralayacağım kâh.
Kâh pişmanlıklarımı kaleme alacağım.

Ara sıra şiirsel satırlar karalayacağım.
Ara sıra kendimden çok bahsedeceğim. Çünkü kendimi seviyorum. Bu huyumu seviyorum. Kendimi sevmekten alıkoyamıyorum.

Zira kendime faydam dokunduğu sürece, insanlığa yararım dokunacak...