Daha anneler gününe bir kaç gün vardı. Kan gurubumu öğrenmek için hastanedeydim.
Çok gitmediğim için sora sora nerde yaptıracağımı öğrenmeye çalışıyordum. Bu sırada
telefonum çaldı.Telefondaki, kargodan aradığını söylüyordu. Şu an hastanedeyim, oraya gelebilir misiniz dedim. Hastaneden 100 m ilerde olduklarını söylediler.Başhekimliğin önüne gelmelerini söyledim.Edebiyat Defteri yıllığını geldi sandım.Tam dediğim yere geldiler. İmza
atıp paketimi aldım. Bu kez kitaplar o kadar ağır değilmiş dedim.

Kan verme yerinde kan verince sonucu saat on birde alabileceğimi söylediler. Daha iki üç
saat vardı. Bu sürede paketi açıp yıllığı biraz okumayı düşündüm. Paketi açıp köpüklerin
arasına koydukları bakır kaplama süslü kaplar içinden çıkan fincan takımını görünce çok şaşırdım. Böyle bir siparişim olmamıştı. Düşünürken elime pembe bir zarf geldi fincanlar arasından.O zaman ne olduğunu anladım.Oğlum üç gün önce yeğenimden evimizin adresini
almıştı.ne olduğunu anladım. Zarfı açıp okudum.Kuru bir anneler günü kutlamasıydı.Küçük
o mesaj kâğıdının altında oğlumun ve gelinimin ismi yazıyordu. Çok sevindim ama içim
bu duygusuz mektuba. Dört yıl önce kızımın anneler gününde bizlere, yani anneme bana
ve kardeşlerime gönderdiği armağan resim ve mektupları düşünerek yine gözlerim doldu.

Kızım torunumun fotoğrafı yanında bana bir de mektup yazmıştı. O mektubun sadece
içeriğini yazacağım buraya. Geçenlerde defterimin birinin arasında elime geçmiş yine çok üzüleceğim diye okumamıştım.

Canım kızım o mektupta benim çok iyi bir anne olduğumu, kardeşiyle onun için çok özveri
ve fedakârlıklarda bulunduğumu, beni sevdiğini yazmıştı. Mektubu anneme sesli olarak okuyordum. Okurken ağlamaya başladım. Dura dura okumak zorunda kaldım. Çocuklarımı
babaları varken babasız büyütmüş, okutmuş topluma kazandırmıştım.

Mektubu güçlükle okuyup bitirdim. Annem de ağlıyordu. Sulu gözlüyüm galiba, gözlerim yaşardı. Bu sevgi dolu mektup, aldığım en güzel bir anneler günü armağanıydı..

Kızım kardeşlerim ve yengesine de aynı şekilde torunumun fotoğrafını ve mektup göndermişti anneler günlerini kutlayarak.

Armağan yürekten gelen duyguların yansıması olursa bambaşka oluyor. N’apayım başka
maddi değeri ne olursa olsun armağanları.

En güzel armağan verilen sevgidir. Anneler başka bir şey istemez..




12. 05. 2014 / Nazik Gülünay