VİCDANIMIZ NEREDE?

Tüyü bitmemiş yetimin hakkını yerken birileri, vicdanımız nerede?
Ekmek almaya giderken plastik mermi ile vurularak öldürülen 14 yaşında ömrünün baharında hayatı kara toprağa düşen Berkin Elvanı hatırladıkça vicdanımız nerede?
Parasızlık nedeniyle ölen ölüsü çuvala konarak köye kadar sırtında taşınan körpe çocuk ve onu taşıyan acılı bir babayı düşünürken, Vicdanımız nerede?
Yedi göbeğini ömür boyu besleyecek yetim hakkını, çalıp çırpıp, ayakkabı kutularında saklarken, süt bulamayıp açlıktan ölen yavruları köprü altlarında viyadüklerde, karton kutuları yatak, yırtık ayakkabılarını yastık yapıp sokakta tiner bali, koklayıp ölen kimsesizler mezarlığına, köpek leşi gibi sesiz sedasız, duasız belediye işçileri tarafından gömülen mezar taşlarında bile ismi olmayan, kimsesizleri düşündükçe vicdanımız nerede?
Karın tokluğuna merdiven altında sağlık güvencesinden yoksun çalışan binlerce emeği bedeni sömürülen gençliği düşündükçe yaşadıkları yürek sızlatan bakışları karşısında hissettiklerimiz de vicdanımız nerede?
Din iman, kuran, Türban, diye inançları sömürülen, çıkarları uğruna yalan dolan, kumpaslarla kandırıp oylarını alıp, onlara verilen sözler yerine getirilemezken tam tersine geleceklerini karartırken, vicdanımız nerede?
Haram para ile umre ziyareti yapıp, inanç sömürüsü yaparken vicdanımız nerede?
Egolarımız için nice genç kızların genç bedenlerin hayatlarını yalan, riya ile olmaz vaatlerle karartırken, çirkin tuzaklara düşürürken bedenlerini sömürürken içgüdü egolarımızı para karşılığında tatmin ederken vicdanlarımız nerede?
Kimileri bir lokma bir hırka uğruna canını dişine takarken, kimileri kirli paraları borsada aklarken, kimileri hırsızlıklarını örtbas edip, paklar aklarken, vicdanımız nerede?
Kimileri iki gün boyunca evdeki havuzdan, kamyonlarla, balyalarla YEŞİL MİLYON DOLARLARI taşıyıp sıfırlamazken
Kimileri yerin dokuz yüz metre altında ekmeği aşı uğruna ya göçük, ya grizu patlamasında can pazarı yaşarken, vicdanımız nerede?
Bir yandan dünya malına doymazken, kefene cep dikmeye kalkarken çalma, çırpma yetim hakkına, kul hakkına doymazken, cumaya koşup alnımızı secdeye koyduğumuzda vicdanımız nerede?
Bizim gibi düşünmüyorlar diye, bizi sevmiyorlar diye, bizi alkışlamıyorlar biat etmiyorlar diye, kendinden olmayanlara, eza cefa, kin, kumpas zan, iftira, baskı şiddet, sindirme politikalarını uygulayanlar akşam olup başlarını yastığa koyduklarında
İzanıyla baş başa kalırken, vicdanları nerede?
Taht-ı payeleri uğruna, kibirleri uğruna başkalarını acılara gark ederken, feryat figanları arşa yükselirken, gözyaşlarını oluk, oluk akarken, insanlık acısını kendi gözleri ile şahit olup seyrederken, Vicdanları nerede?
Günümüzde, tatile çıkarken evcil hayvanlarını kedisini, köpeğini büyük ücretler karşılığında ,lüks barınma otellerine verenlerden, Allah rızası için yanına gelip sadaka isteyen dilenciyi tersleyen insanlığın vicdanları nerede
Kendisini var eden, büyütüp bin bir zorluklarla okutup evlendiren Anasını, babasını yaşlı ve bakıma muhtaç olduğunu bile, bile evlatlık görevini unutup, Anne, baba, bacısını götürüp yaşlı bakım evlerinde ölüme terk eden insanlığın vicdanı nerede?
Bir gariban ölmüş kimsesizler yurdunda
Kime ne?

_____Ali Cemal AĞIRMAN_____