Sırça köşkte oturanlar,sırça köşkten izleyenler..Olana bitene sırça köşkten bakanlar. Başkalarını kendi gerçeğinden görenler. Daha açık ifadeyle tuzu kuru olanlar. Bir eli yağda,bir eli balda olanlar..
Sarayında,otağında,yalısında köşkünde oturanlar. Hep işi rast gidenler. Sorunsuz zahmetsiz hayat yaşayanlar. Çileden ıstıraptan bihaber olanlar.
Biz bilmiyoruz hiç yaşamadık nasıl bir dünya nasıl bir yer sırça köşk. Bir çıkın bulunduğunuz yerden uzatın başınızı, görelim yüzünüzü. Yaşamın içerisine girin,ne oluyor ne bitiyor görün bir.
Kim nasıl yaşıyor,insanlar ne yiyor içiyor,hayatın gerçekleri nedir bir öğrenmeye çalışın.
Açık davet size.Uzatın başınızı olduğunuz yerden.Çıkın dışarıya.Hayat nasıl,insanlar ne ile mücadele ediyor, çıplak gözle görün bir.
O farklı ve renkli dünyanızla mukayese edin. Bir size bir onlara bakın..
Çıkın adımlayın yürüyün insanların arasında. Dertleşin,halleşin,kucaklaşın onlarla..
Dinleyin anlamaya çalışın. İstekleri şikayetleri nedir öğrenmeye çalışın.
…………..

Bilemezsiniz oturduğunuz yerden,göremez ve anlayamazsınız.
Halk içine çıkmadan halkla hemhal olmadan, onların dertlerini ıstıraplarını kavrayamazsınız.
Çare olamazsınız bulunduğunuz yerden,yanıp tutuşamazsanız.
Sofrasına oturmadan,bir bardak çayını yudumlamadan anlayamazsınız onları.
…………….

Eyy!.Sırça köşkte oturanlar;
Çağrım,davetim sizedir.
Gerçekleri görmek adına,
Yaşananları öğrenmek adına,
Çıkın bulunduğunuz yerden.
Çıkın ki;anlayıp kavrayasınız,işitip göresiniz.
Bir adım atasınız.
Sorun dinleyip çözüm üretesiniz.
El uzatıp yardım edesiniz.
……………

Dünyaları farklı sırça köşkte oturanların. Gam kasavat yok,aş iş ekmek derdi yok onların..Tek dertleri,tek meseleleri kendi gerçekleri,kendi dünyaları..
Yukarıdan tepeden bakarlar sırça köşkün mensupları ama bu bakış ilelebet olmaz elbette. Bugün orda yarın bir başka yerde.. İlanihaye değil hiçbir şey dünyada.. İnme çıkma dünyası. Bugün sahip olduklarınızı yarın kaybedebilirsiniz. Bir bir uçup gider elinizdeki avucunuzdakiler. hiçbir şey kalmaz geriye. Siz de sıradan bir vatandaş olur çıkarsınız günün birinde.
Bu bilinir ama her nedense göz ardı edilir. Kim sırça köşke çıksa bir diğerini unutur. Hiç kaybetmeyecekmiş gibi düşünür.
Sırça Köşkte oturanlar hayatın gerçeklerinden,halkın gerçeklerinden uzaklaşır. Olanı biteni anlamak kavramak istemezler.
Soyutlarlar kendilerini,farklılaşır dünyaları. Oradan yüksekten,yukarılardan izlerler halkın dünyasını..
Hep orda kalacaklarmış gibi,
Hiç inmeyeceklermiş gibi..
……………….

Sırça Köşk’te oturanlar size sesleniyorum..
Vakit varken,geç olmadan varın farkına..
Arasından çıktığınız halka sırtınızı değil yüzünüzü dönün..
Dönün ve bir tebessüm edin..
Samimi,içten ve sıcak bir tebessüm…



Kemal GÜL
26.02.2014