İstanbul ’ da lebziyen cinayeti...

Az önce facebook sayfama bu haber düştü ve gerçekten de tüylerim diken diken oldu...
Elim ayağım titredi...
Neden mi?

Geçen hafta bir arkadaşım, beni telefonla aradı. Gergin ve öfkeli bir ses tonu ile

"Sana gönderdiğim Maili hemen oku ama çok acale et,sonra konuşalım" dedi.
Hemen facebook sayfamı açtım ve maili okudum.

Okuduğum bir aşk mektubuydu. Bu güne kadar ben aşkı tutkuyu o denli güzel anlatan hiç bir mektup okumadım.

Mektubun altında bir kız ismi vardı.

Hemen arkadaşımı telefonla aradım. Bu mektup nedir diye sordum...

Bu mektup,benim öğretmen olan kızıma öğrencisi tarafından gönderildi.O kız öğrenci yıllarca bizi rahatsız etti.Tüm aile fertlerinin telefon numaralarını bularak,bize öğretmen olan kızıma duyduğu derin sevgiyi anlattı.

Kızım bu kız öğrencisinden son derece rahatsız oldu.Bana bir kaç kez
"Anne bu mesajlar o,pısırık içe dönük öğrenciden nasıl geliyor bir türlü anlayamıyorum " diyordu ve çoğu mesajını okumuyordu.
Kızım en sonunda onu engelledi.. telefonlarını da açmadı...
Üç yıl kadar sesi soluğu çıkmadı.Geçen gün

Kızımın Facesini arkadaşları aracılığı ile bulmuş,ve bu mektubu göndermiş...

Şimdi büyük bir şok yaşıyorum..Ne diyeceğimi şaşırdım...Kimin aklına gelir bir kız öğrencinin bayan öğretmenine aşık olabileceği. Zaten senin de mektupta okuduğunun gibi lebziyen olduğunu itiraf ediyor ve şu anda üniversitede okuduğunu da söylüyor...

Arkadaşımın çaresiz durumunu telefondaki sesinden anlıyordum, sanki üzerimden sıcak sular dökülüyor ve kaynar suların içinde boğuluyordum...

Nasıl olur bu ?sorusunu defalarca kendime sordum... Nasıl oluyordu bu ?

Hiç kimsenin cinsel tercihi beni ilgilendirmez..

Lakin bu ne cüret, bu ne saygısızlık demekten de kendimi alamadım...

Yani insan yaşadıkça neler öğreniyor...

Aklının ucuna bile gelmeyecek olaylar, aniden başında bitiveriyor..

Hadi çık bakalım için içinden...