Bir gül kokladınız,
Ona dokundunuz mu hiç?
İçinizi açıp,
Konuştunuz mu hiç?
Dertleşip,
Sohbet ettiniz mi hiç?
……………….

Körpe yapraklarının arasında..
Önce domur..
Bir süre sonra goncagül..
Kat kat,yığın yığın,öbek öbek..
Kırmızısı,alı moru...
……………..

Bilinmezdi hiç ara rengi,
Siyahı,kahvesi,erguvanı.
Daha çok beyazı, pembesi,kırmızısı,
Artık her yerde.
Bağımızda bahçemizde,
Evimizde avlumuzda.
……………

Aşkın ve sevginin sembolüdür.
Yirmisinde de yetmişinde de.
Korlanıp,küllendiğinde,
Tekrar alevlensin istendiğinde,
Uzatırsın bir demet pembegül..
……………..

Ne karanfile,ne erguvana,
Ne laleye,ne ıtıra,
Ne nevroza ne kardelene
Manolya ya da, mahonyaya da,
Değişilmez,tercihimdir bir demet goncagül..
…………..

Namelerde,şirlerde,sözlerde,şarkılarda,
Bestelerde güftelerdedir.
Her hatırlandığında,
Hafızalarda zihindedir.
…………………


Kraliçesidir tüm çiçeklerin.
Hem de anakraliçesi…

Kemal GÜL
28.03.2014