Durmadan bir sancı sol yanıma vuruyor. Tekmeliyor hücrelerimi. Sensiz olmanın kaybı çok. Gün gün azalıyorum. An an eriyorum. Haberin yok ama hiçbir şeyden zevk almıyorum. Hiçbir çiçeğe konamıyorum. Hiçbir zamana eşlik edemiyorum. Hiçbir tayyareye el sallayamıyorum. Hiçbir ağaca içimden gelerek selam veremiyorum. Çünkü yoksun. Gözlerin yok. Kokun hiç yok. Hiçlerde dolaşıyorum, yaşıyorum; sen yanımda eksik mısrayken Yâr...


Evet hüzünlüyüm. Evet iyi değilim. Şarkılarım yarım. Şiirlerim öylesine dizeler. Gökyüzü mavi değil. Serçeler suskun. Mor dağlar sessiz. Annem kendi halinde. Babam toprakla yeni yeni arkadaş oluyor. Ben ise seni sevmeye, seni kocaman kocaman hissetmeye devam ediyorum. Unutamıyorum hiçbir anımızı. Hiçbir birlikteliğimizi silemiyorum. Hiçbir mutlu günümüze sırtımı dönemiyorum. Zira nereye baksam sen. Ne tarafa dönsem senin güzelliğin karşımda usul usul dans ediyor...


Sen gittin. Bir elveda demeden gittin. Vakitsiz gittin. Beni benliğimle baş başa bırakarak gittin. Koşa koşa gittin. Ardına hiç bakmadın. Mazini silercesine ’’ayrılık’’ uygun gördün ikimize. Bize kıydın. Bizi düşünmedin. Beraberliğimizi hiçe saydın. Sevincimizi kursağımıza mıhladın. Gerisini getirmedin. Gerisini arkaya teslim ettin. Yapayalnız bıraktın seninle gülen birini. Seninle aşka geleni, pınarından ettin. Seninle her deme çocukça katılanı oyunsuz bıraktın. Ve güvercinlerin kanadı kırıldı sen gidince. Sen bir daha gelmeyince, ülkeme bahar da uğramadı bir daha...


...Bilmiyorsun kalbimi. Bilseydin kalırdın. Anlasaydın ellerimi tutardın sımsıkı. Hissetseydin benimle sevdaya devam ederdin. Sustun. Sessizleştin. Başkalaştın. Değiştin. Bir çizik attın üstümüze. Her halimizi sildin. Utanmadın bir sevgiyi yanak yanak üzmekten.
Yine de kızmıyorum sana. Yine de mutluluğuna duacıyım her aklıma geldiğinde sen. Yine de bir gün gelirsin diye, kendime sayısız teselli bağışlıyorum...


Ah. Ahlarım bitmiyor. Acılarım bitmiyor. İçimi kemiren kurtlar bitmiyor. Kendime gelemiyorum. Özlüyorum varlığını. Her şehirde ayak izlerini arıyorum. Her nehirde bakışlarına dikiyorum aklımı. Her yağmurda damla damla peşine düşüyorum. Her güneşli günde, gölgeni sobelemek için ortalığı adımlarıma mesken kılıyorum.
Ne yapayım seviyorum seni. Damarlarımda hâlâ ilk günkü gibi sapasağlam varsın Yâr...


Evet gel. Lütfen gel. Sen gelirsen değişeceğim.
Sen gelirsen baharlar şiirler açacak, rengarenk çiçekler yerine.
Sen gelirsen, çorak tarlalarım yeşillikle halaylar tutacak kırk gün kırk gece.
Gel.
Hemen gel. Olur mu?